Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
przenikliweskomleniejegoalzatczyka,któryzazwyczaj
spałwkąciesypialni.Kiedyzapaliłświatło,psem
wstrząsałydrgawkiimiałnastroszonąsierść.Mimo
przymilnejzachętypiesnigdyjużniepostawiłswejnogi
wtympokoju.DecyzjaNkrumahaoprzeniesieniusię
dopałacubyłajeszczebardziejuderzająca,jeśliweźmie
siępoduwagęfakt,żepowiększałotodystansmiędzy
nimaludem.Christiansborgbyłbowiembudowlą
samotniestojącąwoddali,gdziebezprzerwysłychać
byłouporczywyrykprzybrzeżnychfal,rozbijającychsię
ojegostaremury.
ZawszeprzepełnionyenergiąNkrumahdałsięwkrótce
poznaćwkręgachmiędzynarodowych.Wczerwcu1957
r.wziąłudziałwkonferencjiWspólnotyNarodów,
zorganizowanejwLondynie,gdziewywarłkorzystne
wrażenienapremierachzinnychpaństw.Szczególnie
przejmowałsięperspektywąspotkaniazkrólową
ElżbietąwpałacuBuckingham:czekał
nato„wnapięciuipodnieceniu”,jakrelacjonowała
EricaPowell.Jegoludziewyjaśnili,żezazwyczaj
audiencjatrwaokołopółgodziny.„Nienależymiotym
przypominać.Wiedzcie,żetoniemadlamnieżadnego
znaczenia”,odparował.„Jeślipoczujęsięznudzony,
będęchciałodejśćchoćbypodwóchminutach.Jeśli
wzbudziłobytomojezainteresowanie,mógłbymzostać
tamgodzinęczydwie,inawetniezauważyłbymtego”.
Jegoprzerażenitowarzyszeuradzili,żekrólowawinna
daćjakiśznak,kiedyaudiencjadobiegniekońca.
NastępnegodniaNkrumahwróciłzpałacu,uradowany
nowymdoświadczeniem.„Jestonazdumiewającą
kobietą!”,oświadczył.„Takadrobna,takaprosta
iskromna”.
„Jakdługotamprzebywałeś?”,skwapliwiezapytali
towarzyszącymuludzie.
„OmójBoże!Tobyłostraszne.Rozmawialiśmytak
długo,awszystkobyłodlamniebardzointeresujące.
