Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Tęgismutnopokręciłgłowąiruszyłwstronędrzwi.Chwyciłstojącątamlaskęza
cieńszykoniec.Wolnymkrokiempodszedłdoleżącegoiczubkiembutapodniósłmu
głowę.
–JakBogakocham,chciałemgrzecznie,aleskorośsięjełopozatknął,tojacię
odetkam.Będziebolało,postarajsięniedrzećmordy,bomniecośglobusdzisiaj
naparza!–warknąłponuro,poczymzzamachuuderzyłmężczyznęwokaleczoną
dłoń.
Głuchyjękbitegozagłuszyłtrzaskłamanychkości,zodciętegopalcatrysnąłnowy
strumieńkrwi.Mężczyznanaprężyłwszystkiemięśnie.Razjeszczestęknąłzbólu,po
czymzwiotczał.Głowaopadłamuzestukiemnadeskipodłogi.Poparkiecierozlała
sięplamamoczu.Wpowietrzurozszedłsięostryzapachamoniaku.
–Tatusiu!–zapiszczaładziewczynka,wtulającsięwpierśmatki.–Copanowierobią
mojemutatusiowi!
Robcikzpogardąpatrzyłnależącego.Podniósłdooczuokrwawionąlaskęiwytarłją
wbiałąserwetęokrywającąstół.Zdezaprobatąprzewróciłoczamiiwyszedłdo
kuchni.Tusiekprzezdługąchwilęwpatrywałsięwdziewczynkę.Odezwałsię
cichym,beznamiętnymgłosem:
–TwójtatuśrobiłdlapanaMikrego.Nieprzepracowywałsię.JeździłdoKaliszai
przywoziłpaczki.Niewielkie,zgrabniezapakowanewszarypapier.Leciutkiebyły.
Niemusiałsięmęczyćleczwiedzmojedrogiedziecko,żetwójojciecokazałsiębyć
głupimichytrym.Rozumieszmnie?–spytał.
Dziewczynkanieufnieskinęłagłową.
–Todobrze,żetakabystrajesteś.Słuchajdalej.
Ustabandziorazlałysięwcienkąlinię.
–PaczkipanaMikregodochodziłycorazlżejsze.Wyzatoobrastaliściewpiórka.
Tatuśkupiłpatefon–Tusiekskinąłgłowąwkątpokoju–pięknązastawę,meble…
Waszchlebodawcanielubitracić,złościsię,gdyktośgookrada.Gdysiędowiedział,
dlaczegopaczuszkisąlżejsze,posmutniałipoprosiłnas,żebyśmycośnatoporadzili.
Robcikwyszedłzkuchni,niosącsaganwody.Stanąłnadpobitymiwylałnaniego
zawartośćgara.Mężczyznazakaszlałiskuliłsięniezgrabnie.Tusiekprzeniósł
spojrzenienakobietę.
–Twójmążjestnarównitwardy,cogłupi.Możemygolać,ażzdechnie.Wytrzyma!
Charakternyzniegosukinkot,mytakichszanujemy.Wieszkochana,cozrobimy?
Niebędziemygobili,darujemymuzdrowie.Pomóżbrat,posadzimypana!
Robcikschyliłsię,chwyciłzasznurzapętlonywokółszyizmaltretowanego
mężczyznyibezceremonialnieszarpnąłgowgórę.Oparłgoplecamiokozetkęi
skinąwszydwornieręką,powiedziałzezłymuśmiechemnatwarzy:
–Mówisz,masz.
Tusiokrótkimruchemnożarozciąłsznuropasującyszyjęizdjąłworekzgłowy
mężczyzny.Cięcieozdobiłopobitegokolejnąszramą.Rozchylone,porozbijanewargi
odsłaniałypokruszonezęby.Ciosykastetuprzetrąciłynieszczęśnikowinosi
poprzecinałyłukibrwiowe.Oczyginęływpodeszłychkrwiąopuchliznach.Złamana
szczękatkwiłapodnienaturalnymkątem.Kobietanawidokswegomężapobladłai
zagryzłausta.Powardzespłynęłajejstrużkakrwi.Apasznachyliłsięnadnimi
półgłosempowiedział:
