Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Schramm,prawieniesłuchając,wyszedł.Małżonkowiezostali
zsobąsamnasam…
HoymnawetnieprzywitałsięzAnną,oddawnaźlezsobąbyli;
widocznieniewiedział,odczegopocząćrozmowę.Zakłopotanystał
izły.Chwyciłrękamidwakońceperukiswejitargał.
—Pocóżeśhrabiakazałmituprzybyćtaknagle?—zapytała
Annazwymówkąidumą.
—Poco?!—podnoszącoczy,zawołałHoym,zaczynającwzdłuż
iwszerzbiegaćpogabineciejakopętany—poco?bombyłszalony!
bomnieciniegodziwcyspoili,boniewiedziałem,comrobił!bom
głupi…bomnieszczęśliwy…bomwariat!Tak!wariat!—powtórzył.
—Więcmogęnazadpowrócić?—spytałaAnna.
—Zpiekłasięniepowraca!—zaśmiałsięHoym—awaćpani
złaskimojejwpieklejesteś:toistnepiekło!
Rozerwałnapiersiachkamizelkę,jakbygodusiła,ipadłnakrzesło.
—A,tak,istotnieoszalećprzyjdzie—mruknął—leczzkrólem
niemawojny!
—Jakto?Król?
—Król!Fürstemberg!Wszyscy!Wszyscy!NawetVitzthum,kto
wie,własnamożesiostra…spiknięcinamnie…Dowiedzielisię,żeś
typiękna,żemjagłupi,ikazalimipaniąpokazać!
—Któżimomniepowiedział?—zapytałaciąglespokojnaHoy-
mowa.
Ministerniemógłsięprzyznaćprzednią,iżsampopełniłtęwinę,
zaktórąprzychodziłapokuta,zgrzytnąłzębami,tupnąłnogamiize-
rwałsięzkrzesełka.Złośćjegoustąpiłanaglewcaleodmiennemu
usposobieniu,pobladł,stałsięzimnymiszyderskim.
—Dośćtego—rzekłcicho,zniżającgłos—mówmyrozsądnie.
Cosięstało,tegonaprawićniepotrafię…Wezwałempanią,bommu-
siałjątuściągnąć,królchciał,aJowiszpiorunujetych,comusię
śmiąsprzeciwiać.Dlajegozabawkimusisłużyćwszystko,królew-
skimistopydepczeskarbycudzeirzucajewśmiecisko…Natonie
maratunku,jaknaśmierć.
Zniżyłgłosiumilkł,jakbysłuchał,czysięktonieodezwie.Ipo-
cząłznowuzwolnachodzićpopokoju.
36
