Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
48
14a.Rembrandt,
Podniesieniekrzyża
1632/1633,Bayerische
Staatsgemäldesammlungen,
AltePinakothek,
Monachium
Międzyopisemailuzjąrzeczywistości
wyrafinowanychmiłośników,niewedlemodeluerudycyjnychlitterati
czydilletanti,jakinnimonarchowie:FilipIIhiszpański,cesarzRudolf
II,JakubIangielskiczyChrystianIVduński,leczczystoinstrumentalnie,
jakonarzędziebudowaniaprestiżumiędzynarodowego.Dlategozupełnie
automatycznieibezrefleksyjnieprzyjmowalinajprostszy,powszechny
standardgustudworskiego,bezsięganiadorodzimychzasobówartys-
tycznych.Azatemuznawalikanon,naktóryskładałasiętradycja
Dwielkichmistrzówdawnych”–renesansowychmistrzówwłoskich(ale
jużniepółnocnych:DüreraczyLucasavanLeydena),twórczośćmalarzy
flamandzkichorazcaravaggionistówutrechckich.Spośródartystów
współczesnychuznawaliwięctych,którzyidentyfikowanibylijako
rozwijającykonwencjęwłoską:Rubensa,vanDycka,Honthorsta.Na
