Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
28
Kształtowaniesięistosowanieinstytucjiinkardynacji
tonsurę(inkardynacjaoriginaria)ipóźniejprzezświęceniaorazpo-
wstającyztymkościołemwęzełbyłzasadniczotrwałyistanowiłolegal-
nościikanonicznościdziałańduchownego.Powstawałrównieżwęzeł
pomiędzyduchownymabiskupem.Namocytegowęzładuchowny
podlegałbiskupowiwzakresiewypełnianiaobowiązkówstanuduchow-
negoiwzakresiewykonywaniaposługiwzględempodwładnychtego
biskupa.Inkardynacjawswoimpoczątkumiałabardzoduszpasterski
charakter,bowiemukonkretniałaposługę,święceniasięodbywały
dlatego,żebyłapotrzebaduszpasterska,duchownyprzynależałdo
konkretnegokościołaimiałprzełożonegokościelnego,którywyzna-
czałobszarduszpasterskiiczuwałnadwykonywaniemposługiwzglę-
demwiernych7.Przyprzybliżaniupojęciainkardynacjipodkreślono
jużaspektduszpasterski,aleteżwpowyższychtreściachjużprzewija
sięinnyaspektinkardynacji–charakterdyscyplinującyduchownego.
Przezprzynależnośćdokonkretnegokościołaapotemdiecezjizacią-
gałobowiązkiposługiwobecwiernych,zniejteżwynikałobowiązek
rezydencji.Zkoleitytularnykościółapóźniejdiecezjawosobiebiskupa
zobowiązywałasiędoutrzymaniaduchownego,którestawałosięjego
uprawnieniem.Tedwaaspektyinkardynacji(duszpasterskiidyscypli-
narny)wpoczątkowejfaziekształtowaniasięinkardynacjisąwidocz-
ne,onewzajemniesiędopełniają.Natomiastprawdąjestteżto,że
aspektduszpasterskiinkardynacjibyłwiodący.
Oboksłowainkardynacja–incardinatiowproblematyceprzyna-
leżnościdostrukturkościelnychwystępujetakżesłowoadscriptio
stosowanedookreśleniaprzynależnościduchownegodozakonu.CIC
z1917rokuużywałtychdwóchpojęć.Inkardynacjęstosowałprzy
przynależnościdodiecezji,aadscriptioprzyprzynależnościdoinsty-
tutuzakonnego(por.kan.111§1).KanoniścitacyjakWernz-Vidal
iCappellotermininkardynacjaużywajązarównonaokreślenieprzy-
należnościdodiecezjijakidozakonu.Inniautorzyprzynależnośćdo
diecezjinazywająinkardynacją,awodniesieniudozakonumówią
7Por.S.Denk,Depotestate…,dz.cyt.,s.222;M.Woźniak,Posoborowe…,dz.cyt.,
s.26-28.
