Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wyrazićmożesięhiperbolicznywymógzwanygdzieniegdzieprzezDerridę„pra-
weminnego”.Chodzimianowicieosprawiedliwość,gościnność,autoodporność
idemokrację,któranadchodzi,rozwijanewkolejnychrozdziałachksiążki.
***
WniniejszejpracyanaliziepoddałemwiększośćgłównychpismDerridy,jego
seminariaiwykłady,licznetekstypoboczne,esejeiwywiady.Mimożeprzykładam
szczególnąwagędotekstów,wktórychmotywyżałobnezostająotwarcieprzy-
wołaneirozwijaneprzezDerridę,towceluosadzeniatejpracywkonkretnym
kontekście,którypozwolinanakreślenieścieżkiwiodącejprzezcałykorpusdzieł
filozofadowątkówżałobnychwjegoostatnichseminariach,nieograniczam
sięwyłączniedoproblematykiżałoby.Przeciwnie,pragnęosadzićmyślDerridy
wszerszejramie,wktórejżałoba,jakopodstawowakategoria,współgrałabyzin-
nymigłównymiwątkamiipojęciaminależącymidokanonujegomyśli.
PowołującsięnapostulowanąprzezDerridęźródłowąkontaminację,jed-
nocześniepodejmujęsięodczytaniawduchudekonstrukcji,któreniepozwala
naprzekształcenieunikatowegodzieławsystem,zaśw„nieczystości”widzi
szansę(TDI,218)oryginalnejlektury:
Mówiąc,żeznamionalubtekstyzeswejistotyźródłowopowtarzalne,mó-
wimyteż,żenatychmiastdzieląsięoneipowtarzająbezniezłożonegoźródła
ibezczystejźródłowości,żemogąbyćwykorzenionewmiejscuswegozakorze-
nienia.Przeniesionewinnykontekst,nadalposiadająznaczenieiskuteczność.
TDI,212
Jednakżesamalekturamusidawaćwyrazwyjątkowościdzieła,które
jest„teksteminnego”,czyliidiomatycznym,poprzedzającymniąwezwaniem
(TDI,215).Byćmożewprzypadkuniniejszejpracytowłaśnieodczytanieczę-
stokroćbardzoosobistychpismżałobnychDerridybędziewstanienajlepiej
ukazaćowąunikatowośćtekstuDerridy-innego.
BezwątpienianieocenionywkładwrozwójbadańnadmyśląDerridywPol-
scewnieśligłówniebadaczekatowiccyikrakowscy,aleteżprzedstawicielein-
nychośrodkównaukowych(mamtunamyślim.in.:BogdanaBanasiaka,Annę
Burzyńską,AdamaDziadka,KrzysztofaKłosińskiego,PiotraŁaciaka,Michała
PawłaMarkowskiego,RyszardaNycza,TadeuszaRachwała,TadeuszaSławka).
Wstęp
25