Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
promotorowąSox2iwzmacniająekspresjętegogenuwembrionalnychkomórkach
macierzystych.Cociekawe,wobrębiewzmacniaczaSox2zarównowludzkichjakimysich
embrionalnychkomórkachmacierzystychwystępujewspomnianyjużwcześniejelement
oct-sox.
Analiza
bioinformatyczna
oparta
na
obliczeniowym
przewidywaniu
prawdopodobieństwawiązaniaczynnikaCTCFwykazałaprawdopodobnyudziałinsulatorów
wregulowaniustrukturychromatynylocusaSox2.Niemniejjednakbrakujedanych
eksperymentalnych,którepotwierdziłybyteprzewidywania.
LocusNanogzlokalizowanyjestpomiędzytrzemaregionamisuper–wzmacniającymi
(zang.Super–enhancers):-45kbp,-17kbporaz+60kbp.Wszystkieonedodatnioregulują
ekspresjętegogenuioddziałujązjegosekwencjąpromotorową,którapodobniejakdwa
promotoraNANOGjestnadrzędnymmechanizmemregulującymstrukturętegoregionu
regulatorowego,uniemożliwiawiązanieheterodimeruOCT4–SOXiskuteczniewycisza
ekspresjęNANOG.
Elementoct–soxzostałzidentyfikowanyrównieżwregionachregulatorowychinnych
genów,którychproduktyzwiązanesązutrzymaniempluripotencjikomórekmacierzystych
m.in.wpromotorzeRex1/Zfp41orazwzmacniaczachgenówFgf4,Utf1,Opn,Fbx15.
2.2Potranslacyjnemodyfikacjehistonówaaktywacjaregionówregulatorowych
Dostępnośćregionówregulatorowychdlaczynnikówtranskrypcyjnychczymaszynerii
transkrypcyjnejjestregulowanapoprzezzmianystopniaoddziaływaniapomiędzyDNA
anukleosomami,copowodujerównieżzmianygęstościnukleosomów.Regulowanie
intensywnościoddziaływaniaDNA–nukleosomyodbywasięzapomocąpotranslacyjnych
modyfikacjihistonówwchodzącychwskładnukleosomów(H2A,H2B,H3iH4)orazhistonu
H1,któryspinanićDNA„wchodzącą”i„schodzącą”znukleosomów.Chociażgłównauwaga
skupiasięnahistonachtworzącychzrąbnukleosomówiimprzypisywanajestgłównarola
wmodulowaniustrukturychromatyny,równieżhistonH1ulegalicznymmodyfikacjomtakim
jakfosforylacja,acetylacja,metylacja,ubikwitynacjaczyADP-rybozylacja,jednakich
Acetylacjajestprocesemdotyczącymwszystkichhistonówkorowychijestmarkerem
aktywnychtranskrypcyjnieregionówchromatyny.Przeprowadzajągoacetylazyhistonów
(zang.HistoneAcetyltransferase),enzymywykorzystująceacetylokoenzymAjakoźródło
resztacetylowych,któreprzyłączanesądoresztlizynyhistonów.Procesemodwrotnymjest
deacetylacjahistonów,którąprzeprowadzajądeacetylazyhistonów(zang.Histone
Deacetylase).Jakwykazałyeksperymenty,tejmodyfikacjiprzypisujesięgłównąrolę
wosłabianiu
interakcji
DNA–nukleosom,
ponieważ
przyłączenie
grupy
acetylowej
neutralizujedodatniładunekresztlizyny,którechętnieoddziałujązujemnienaładowanym
Metylacjahistonówzwiązanajestfunkcjonalniezarównozrepresjąjakiaktywacją
transkrypcjiwzależnościodstopnia(mono-,di-itrimetylacja)metylacjiorazresztylizyny
iargininy,któraulegatejpotranslacyjnejmodyfikacji.Metylotransferazyorazdemetylazy
histonówpodzielićmożnanakilkapodgrupwzależnościodichbudowy,swoistości
substratowejczymechanizmu,wjakiprzeprowadzająreakcję.
Fosforylacjahistonówzachodzinaresztachserynyitreoniny.Wtrakciepodziału
komórkisprzyjakondensacjichromatyny,podczasgdywfazieG1aktywujeekspresję
szybkoodpowiadającychnabodziecgenów.Zafosforylacjęhistonówodpowiadają
wewnątrzkomórkowekinazy,aresztyfosforanoweusuwająfosfatazy.
9
