Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
lekkokarkdziewczyny,anastępniepogłaskałjąpogłowie
naznakpochwały.Zamknąłoczyizespokojemnapawałsię
happyendem.Kiedyskończyła,podniosłagłowę,spogląda-
jącnaniegozuśmiechem.Adampodciągnąłspodnieizapiął
rozporek.Spojrzałnazegarek,oceniającwmyślachczas,jaki
pozostałdokońcalekcjiizmianykursanta.
–Musimyjechać–zadecydował.–Zapółgodzinymasz
egzamin,apowinnaśjeszczekilkarazyprzejechaćsiępo
rondzieipoćwiczyć.
PominieMartywidaćbyło,żeniejestjejtonarękę.Zde-
cydowaniewolałabyjeszczezostaćchoćnakrótkąchwilę.
Zrobiłammulaskę,atenchowafiutaizadowolony.Typo-
wyfacet–pomyślała.
–Nieczujęsięusatysfakcjonowana–powiedziałazwy-
rzutem,tymrazemnagłos.
Adamspojrzałjejprostowoczy,następniezjechałwzro-
kiem,oceniającpodrodzeczarne,przylegającedoponętnego
ciałabodyorazkraciaste,jedwabnespodnie.Potemznówpo-
woliprzeleciałspojrzeniemwgórę,zatrzymującsięnatwarzy
dziewczyny.
–Trzebabyłozałożyćspódniczkę,byłobyinaczej.
–Więctomojawina?
–Poniekądtak,aleniebędziemysięterazotospierać.
–Adamwskazałnazegarek.–Twójegzaminzaczynasięza
dwadzieściadziewięćminut,amyjesteśmynazadupiuimu-
simywrócićdomiasta,żebyjeszczechociażtrzyrazyprzeje-
chaćrondo.Twójtataniebędziezadowolony,jeślikolejnyraz
niezdasz.Widziałempojegominie,żejużmadosyćprzyjeż-
dżaniatuztobąiczekaniazdusząnaramieniunainformację,
czycórkazaliczyła,czyznowusięnaczymśwyłożyła.
–Tatuśkochaswojącóreczkę–powiedziała,malując
sobieustaioceniającefektwlusterkuwewnętrznym.Kiedy
2
