Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Nie.
Jegowyglądznówstajesięmroczny.
–Nieważne–chwytamenu.–Masznacośalergię?Dieta
wegetariańska?Koszerna?
–Co?
–Zobaczę,comająwkuchni–mówiiodchodzi.
WracamwzrokiemdoJosha,którynadalmisięprzygląda.Patrzy
naswójszkicownik,apotemznównamnie,poczymznów
naszkicownik.Jakbyniepotrafiłzdecydować,czynadalprowadzimy
tęrozmowę.Jateżspuszczamwzrok.Mamcorazbardziejniepokojące
wrażenie,żejeślibędędalejmówiła,tojutromogęmiećczego
żałować.
Ale…jakbymniepotrafiłasiępowstrzymać–boniepotrafię,nie
kiedyjestembliskoniego–znównaniegospoglądam.Mojeżyły
pulsują,kiedyspijamgowzrokiem.Jegopięknydługinos.Jego
smukłe,mocneramiona.Jegobladaskóra–niecociemniejsza
odletniegosłońca,iwystającyspodrękawaczarnejkoszulkiczarny
tatuaż.
JoshuaWasserstein.Mojezauroczenie,niemalniemożliwe
dozniesienia.
Ponowniepodnosiwzrok,ajasięrumienię.Taknacałego.
Przekleństworudzielców.Czujęulgę,kiedyJoshchrząka,apotemsię
odzywa:
–Todziwne,wiesz?Żenigdywcześniejnasiebienie
wpadliśmy.
Natychmiastpodchwytuję.
–Częstotubywasz?
–Yyy–bawisiępisakiem.–Miałemnamyśli:tu,wmieście.
Wiedziałem,żemieszkasznaUpperWest,alenigdyciętunie
spotkałem.
Czujęuciskwklatcepiersiowej.Ijawiedziałamonimtosamo,
aleniemiałampojęcia,żeonwietoomnie.Chodzimyrazem
doszkołyzinternatemdlaAmerykanówwParyżu,aleferieiwakacje
spędzamyobydwojenaManhattanie.Wszyscywiedzą,żeJosh
tumieszka,bojegotatajestjednymzreprezentantówstanuNowyJork
wSenacieUSA.
Aleniemanajmniejszegopowodu,żebyktokolwiekpamiętał,żejateż
tumieszkam.
–Rzadkowychodzęzdomu–wyrzucamzsiebie.–Aleumieram
zgłodu,awdomuniemanicdojedzenia.–Inagle,wjakiśsposób,
