Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1Przed
Znienawidzonyokresdzieciństwa
Zepsutelato.
PrzezwydarzenienaplacuStrossmayerawieleosób
miałopowody,byzacytowaćVladislavaVančurę
istwierdzić,że
takikształtlatawydajemisiętrochę
dziwny
.
Kilkorofunkcjonariuszyzajmującychsiędochodzeniami
wsprawachkarnychodwołanozurlopu,niektórych
odciągniętoodinnychspraw,wieluzrozumiało,żewte
wakacjesobienieodpocznie.Choćtrzebapodkreślić,
żekryminalistykasamawsobie,araczejtakajejforma,
jakązwyklesobiewyobrażamy,musiaławtymwypadku
zostaćodłożonanabok.Niemogłobyćprzecieżżadnego
wielkiegośledztwa,którepowieludramatycznych
zwrotachakcjizostajeukoronowaneschwytaniem
przestępcy.Natakzwanesiedemzłotychpytań,
będącychdlakryminalistykitymsamym,czym
twierdzeniePitagorasadlageometrii–Co?Gdzie?Kiedy?
Jak?Czym?Kto?Dlaczego?–wdużymstopniupoznano
odpowiedzipodczassamegowypadku,stądwszelka
uwagamusiałazostaćskierowanatylkonajednoznich.
Dlaczego?
Icozatymidzie:
Nodobrze,OlgaHepnarová,lat22–alektotowogóle
jest?
Podwielomawzględamiwyjątkowy„przypadek
dziewczynyzciężarówki”,jakcałąsprawęnazywali
międzysobądochodzeniowcy,zacząłinteresować
równieżosobybardzowysokierangą,zwykleoddzielone
odzwykłegożyciakilkomawarstwamihierarchii.Nie
możnabyłoprzecieżniezwrócićuwaginakadrowe,
klasowe,acozatymidziepolityczneryzykotego
wydarzenia.
SekretariatMinisterstwaSpraw
