Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
podejściemdożycia.Jeśliwięcpominiemywstępne,
właściwiepobieżneprzesłuchanie10lipca1973,podczas
któregooskarżonoOlgęHepnarovąioficjalnie
aresztowano,pierwszeszczegółoweprzesłuchanieodbyło
siędopierowpiątek13lipca.Zwykletakwłaśniesięrobi.
Zostawilisprawę–jakmówiązodrobinąfachowego
cynizmu–żebysięuleżała.Hepnarovámiaławięcdwa
dni,środęiczwartek,abywceliaresztuzastanowićsię
nadtym,copowieijakiezajmiestanowisko.Piątkowe
przesłuchaniezaczęłosięo9.45,askończyłoo15.30.
Pytaniazadawałstarszykapitan(prawnik
zwykształcenia)VáclavFroněk,
azdziewięciostronicowegoprotokołumożnasię
przekonać,żedałoskarżonejwystarczającodużo
przestrzeninawyrażenieemocji.
Byćmożespodziewałsięzjejstronychoćodrobiny
żalu.Niedoczekałsię.
–Wżadnymwypadku–powiedziałaOlgaHepnarová
–nieżałujęswojegoczynuijestemprzekonana,
żepostąpiłamsłusznie,mówiącściślej,sprawiedliwie,
boktoinny,jaknieja,miałbywalczyćomoją
sprawiedliwość.Zrobiłamtowszystkoznienawiści
dospołeczeństwa,znienawiści,którąwłaśnie
społeczeństwowemniewyhodowałopoprzezswoje
wstosunkudomniezachowanie…Napewnoniebył
toaktdesperacji,przeciwnie,wynikałzmojegozdrowego
rozsądku,zrobiłambowiembilansswojegożyciainajego
podstawie,inapodstawiemożliwości,któremipozostały,
doszłamdowniosku,żeniemamjuższansnaznalezienie
sposobużycia,którybymiodpowiadał,boonpoprostu
nieistnieje.Niebyłomidaneżyćtak,jakreszcieludzi.
Itoodsamegopoczątku…
–Mapaninamyśliswojedzieciństwo?
–Tak.Dobrzepamiętamlataprzedszkolneimogę
zcałąpewnościąstwierdzić,żejużwtedybyłam
nieszczęśliwawdomuswoichrodziców.Dlatego
postrzegamichjakoludzibezdusznych.Stosowali
namniebrutalnekarycielesne,nietylkooni,głównie
ojciec,aleteżbabcie,zestronyojcaimatki.Takwięc
