Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
oddłuższegoczasuwalczyłoztakzwanym
przeciętniactwem,rywalizujączsąsiednimiplacówkami.
Niedawnodyrektorzwołałporannezebranieiopowiedział
imometodzie„widocznegouczeniasię”–
learningall
around
,jaknazwalijąkonsultancizDuńskiego
UniwersytetuPedagogicznego,aktórejzastosowanie
podobnozapewniałouczniomlepszeocenyniemal
zkażdegoprzedmiotu.
Siedzącwpociągu,nieotymjednakrozmyślał.
Przyglądałsięswoimbutom.Jegomyśliposzybowałyteż
dobabci.Zastanawiałsię,jakdługojeszczebędzieżyła.
Myślałtakżeotym,żejedynarzecz,naktórąporaz
pierwszyodlattakbardzosięcieszył–ichwspólna
podróżpociągiempoEuropieczyteż„podróż
edukacyjna”,jakjąAnnanazwała–musiałazostać
odwołana.Wdodatkujegomamaodrazuzaznaczyła,
żeniezamierzaspędzaćlatawpociągu,więcniezastąpi
Annynatejwyprawie.
***
Annazadeklarowała,żezapłacizataksówkę–uznała,
żemawystarczającodużopieniędzy,którychitaknie
zdoławydaćprzedśmiercią–więcprostozpociągu,który
zatrzymałsięnadworcugłównym,skierowałsię
napostój,apozajęciumiejscawpojeździeruszył
napółnocdoHospicjumŚwiętegoŁukasza.Wczesnym
latembudynekiokolicarobiłyprzyjemnewrażenie.
Rzędystarychdrzew,zieloneżywopłotyitrawnikioraz
budynkizżółtejcegłyprzykryteczerwonądachówką
ładnieodznaczałysięnatleniebieskiegonieba.Poddałsię
atmosferzepanującegotuspokoju.Gdywszedłdosali,
Annasiedziaławłóżku.Przywitałagozuśmiechem
natwarzy.Miałaprzerzedzonewłosyiposzarzałątwarz,
alejejspojrzenieniestraciłonaintensywności,podobnie
jakdobitny,głębokigłosprzywykłydowydawania
ludziompoleceń.
–Cześć,Andreasie,jakminęłapodróż?
–Wporządku–odpowiedział,obejmującjąostrożnie.–
Zorientowałsię,żebardzoschudła.Miałanasobiewłasne
luźneubranie,aleitakjejramionaibarkiwydałymusię
