Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
robić.Dzieckomadecydować,czytegochce,czynie,
arodzic,czy„wolno”,czy„niewolno”,czypowinieneś,
czynie.Tatriadawewnętrznychosóbmusiżyćzesobą
wpewnejharmoniiidobrzewspółpracować.Jeżelimamy
wsobiekarzącegorodzica,czylikarzące
superego
,strukturę,któracałyczasnaskrytykuje,
zabranianamczegoś,lekceważynas,tonaszepotrzeby
wewnętrznesąciągleniezaspokojonealbonatychmiast
czujemysięwinni,kiedypróbujemyjezaspokoić.
Wmawiamysobie,żejesteśmyegoistami,boprzecieżnie
powinniśmysięskupiaćnasobie,całyczastrzeba
przecieżmyślećoinnych.Taksięjednaknieda.Żeby
myślećoinnych,trzebamiećzasoby.Ażebymieć
zasoby–trzebamiećzaspokojonewłasnepotrzeby.
Skądsiębierzewczłowiekusurowy,karzący
rodzic,nawetjeśliwrzeczywistymżyciutakiego
niemieliśmy?Naczytaliśmysięksiążek
osamodoskonaleniuichcemybyćidealni?Imamy
trzydzieścilat,aleskoroniemamymęża,żony,
domu,dobrejpracy,dzieci,tojużczujemy,żejest
źle?
Pierwotniebierzesiętoznaszychrodzicówzewnętrznych
iprzekazówrodzinnychdotyczącychtego,jakipowinien
byćczłowiek,jakipowinienbyćrodzic,jakiepowinnobyć
dziecko.Odtegowychodzimy.Oczywiściepatrzymy
równieżnanauczycieli.Paniwychowawczyni
wpierwszychtrzechklasachstajesiętakimtrochę
zastępczymrodzicem.Potemnauczycielenaróżnych
etapachnaszegożyciamogąnaszejpsychicezrobićdużo
dobregoidużozłego.Następnieszefowiewpracy.Tyle
żejakjużdochodzimydopracy,tojesteśmynatyle
ukształtowani–aprzynajmniejpowinniśmybyć–imamy
natyledobrzerozwiniętemechanizmyobronne,
