Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
istotny.Jaki?
Chodzioimiękonia.Żadnezwierzęwhistorii
Zieminiedoczekałosiętakiegoświadectwamiłości
człowiekadokoniajakkońwłaśnie.Nadanie
koniowiimieniatocoświęcejniżnadanieimienia
człowiekowi.Imięczłowiekawynikazkonwencji
kalendarzaalbozinnychkonwencji.Nadanie
imieniakoniowipodlegaalgorytmowialfabetu
pokoleniowego.Końtonieczłowiekitoczłowiek
nadajeimiękoniowi,anieodwrotnie.Człowiek
możesobiepozwolićnawięcej,wzasadzie
nawszystko.Nawszystko?Otóżniekoniecznie.Jak
nazwaćkonia?Niewiem.Niniejszestudiumpróbuje
nauczyćnas,jakieregułypowinnywtymwzględzie
obowiązywać.Dlalaikaśmieszne,ale…jakże
ciekawe!
Przywracamytęksiążeczkęzmieszanymi
uczuciami.Zjednejstronyjestonawydawniczym
kuriozum,zdrugiejjednakpozostajeświadectwem
(byćmożenaiwnym)kulturowejciągłości—miłość
człowiekadokoniajestwniejtrwałym
świadectwemprzywiązaniadozwierzęcia,które
towarzyszynamodzawsze,nietylkowpolu,ale
takżenapolskichdrogach,wpolskiejliteraturze,
wpolskimjęzyku,wpolskichpowiedzonkach,
wpolskimsmrodzie,gnojuinakrakowskimRynku,
napolskicharenachsportowych,wpolskich
turystycznychwędrówkachpolasachiwczymtam
jeszcze.JeślitaksiążeczkawywołanaPaństwa
twarzachuśmiechisprowokujedopytania:„Tylko
poco?Przecieżtogłupie,niewarte
zainteresowania”—topomyślcie,żemimo
wszystko„końtokoń”iżewymaganaszejuwagi.
Atoznaczy,żekońMUSImiećimię.
