Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Przedmiotbadańimetoda
rzec2007,styczeń.marzecorazsierpień.październik2008).Pracetepro-
wadzonebyływramachprojektuDżuba-ośrodekkulturikonfliktów,afinan-
sowanezgrantuMinisterstwaNaukiiSzkolnictwaWyższegoRzeczypospo-
litejPolskiej.Wbadaniachinteresowałymnieczteryrejonymiejskie:
Dżalaba,Amarat,MunukiiGabat.Od1983roku(wybuchtzw.drugiejwoj-
nydomowej)byłytojednezpierwszych(jeśliniepierwsze)badaniaetno-
graficznewSudaniePołudniowym.Właściwepracewtereniezawszepo-
przedzałkrótkipobytwstolicySudanu,Chartumie.Czastamspędzony
poświęciłemnakwerendęarchiwówizbiorówbibliotecznychoraznakon-
sultacjezprzedstawicielamimiejscowegośrodowiskanaukowego.
Onaukowychproblemachiichmetodologicznychkonsekwencjachdla
badańwśrodowiskumiejskimtraktujeniemałaliteratura(DENZIN,LINCOLN,
eds.,2007;HAMMERSLEY,ATKINSON2000[1995];SMITH,KOMBLUM,1996;
NORDSTROM,ROBBEN,1995;JAŁOWIECKI1970,1971;KONECKI,2000iinni).Nie
będęzatemszerzejomawiałtegozagadnienia.Poświęcęniecouwagispecy-
ficepracterenowychwmieścieafrykańskim.Wdużymuproszczeniu,
społecznościmiejskiezjednejstronystymulują,zdrugiej.znaczniekom-
plikująkrokibadawcze.Przekonałemsięotymdobitnie,opuszczającflspo-
kojną”wieśSudanuPółnocnegonarzeczwielokulturowej,podnoszącejsię
zwojennychzgliszczyDżuby.Badaniaterenowewśrodowiskumiejskim
tylkozpozorunależądołatwiejszychaniżelinawsi.Taknaprawdę,jedy-
ne,nacoczłowiekmożeliczyćobecniewafrykańskimmieście,towzględ-
niedobrewarunkibytowe.Mniejszyjestzregułytakżedystanskulturowy
dzielącybadaczaodrzeczywistości,którąsięzajmuje.Resztaniejestjuż
takapewna.Bezpieczeństwowspółczesnegoafrykańskiegomiastapozosta-
wiawieledożyczenia.Tonierzadkomiejscebezprawia,wszechobecnych
patologii,któreukażdegowywołująconajmniejuczuciestaleutrzy-
mującegosięniepokoju.Małotego,sąjeszczeproblemyinfrastrukturalne
czyekologiczne.Wszystkotopowoduje,żeżyciewmieścieafrykańskim
zdecydowanienienależydoprzyjemności.Stanowiraczejgehennędlaba-
daczapochodzącegozglobalnejPółnocy.
JeszczenietakdawnoAfrykapogrążonabyławgłębokimkryzysie.
Dwadzieścialattemuznakrozpoznawczykontynentustanowiłykonflikty
zbrojne,wybuchającejedenzadrugim,zprzerażającąsiłą.Choćwiększość
należyjużdoprzeszłości,wciążmamydoczynieniazichskutkami,adużą
liczbękrajówafrykańskichmożnaumieścićwkategoriiflpowojenne”.
Wszystkotoniepozostajebezkonsekwencjidlapracybadaczaterenowca,
rzutujenaproblematykęimetodologię,wiążęsiętakżezwielomaproble-
mamietycznymi.Wostatnichdekadachbadanianakontynencieafrykań-
skimstałysięflantropologiącierpienia”(sformułowanieDavisa).nauką
ospołecznościachdoświadczonychprzezróżnegorodzajukataklizmy:woj-
ny,niedostatek,chorobyczykatastrofyekologiczne(DAVIS,1992).Zasadni-
23
