Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Jakumysłrośniewsiłę,gdymózgsięstarzeje
jącysposóbzdefniowana?Czyzrozumieliśmyjejneuronalnepodstawy?Czy
zjawiskomądrościmożezostaćzasadniczozrozumianewkategoriachbiolo-
gicznychineurologicznych,czyteżjestzbytulotneiwielowymiarowe,aby
mócjewjakimkolwiekstopniuopisaćznaukowąprecyzją?
Bezprzypisywaniasobiejakiejkolwiekszczególnejmądrościsądzę,żeje-
stemwstanieprzyczynićsiędozrozumieniategozjawiska,rozwijającmoje
wcześniejszeintrospekcje,pomagającewyjaśnićnaturęmądrości,aprzy-
najmniejjedenważnyjejaspekt.Ciągmyśliidyskusjaprzedstawionewtej
książcemająswojeźródławtejwłaśnieintrospekcjiiwglądzie.
Wrazzwiekiemliczbaprawdziwych,rzeczywistychzadańpoznawczych,
wymagającychbolesnegowysiłkuicelowegotworzenianowychkonstruktów
umysłowych,maleje.Wzamianrozwiązywanieproblemów(wnajszerszym
znaczeniu)wcorazwiększymstopniuprzybieraformęrozpoznawaniawzor-
ców.Oznaczato,żewrazzupływemlatgromadzimycorazwiększąliczbę
wzorcówpoznawczych.Wkonsekwencjicorazwiększaliczbaprzyszłychwy-
zwańocharakterzepoznawczymwpiszesięwistniejącewzorcelubbędzie
wymagałajedynieniewielkiejmodyfkacjistworzonegowcześniejumysłowego
szablonu.Wcorazwiększymstopniupodejmowaniedecyzjibędzieprzybiera-
łopostaćrozpoznawaniawzorców,anierozwiązywaniaproblemów.Jakpo-
kazałypraceHerbertaSimonaiinnychbadaczy,rozpoznawaniewzorcówjest
najpotężniejszymmechanizmemskutecznegopoznania.
Ewolucjadoprowadziładopowstaniamózguzłożonegozwieluwarstw,
składającegosięzestarychstrukturpodkorowychimłodejkory,zeszczegól-
niemłodączęścią,stosownienazwanąkorąnową.Zkoleikoramózgowadzieli
sięnadwiepółkule:prawąilewą.Przechodzenieodrozwiązywaniaproble-
mówdorozpoznawaniawzorcówzmieniastopień,wjakimposzczególneczę-
ścimózgusięwówprocesangażują.Popierwsze,poznaniestajesięwswojej
naturzecorazbardziejzależneodkorynowej,corazbardziejuniezależniając
sięodmechanizmówpodkorowychitychmającychswojeźródławstarszych
częściachkory.Podrugie,zmieniasiępoziomwykorzystaniaobupółkul
28
