Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rumunek,leczczułwyraźnie—potrzebowałparyżanki.
MonyValkutascupochodziłzbardzobogatejrodziny.
Jegopradziadbyłhospodarem,coweFrancjiodpowiada
tytułowipodprefekta.Owagodnośćprzeniosłasięznazwy
dorodzinyizarównodziad,jakiojciecMonyegonosili
tytułhospodara.RównieżMonyValkutascuwinienbyłsię
nimposługiwaćnacześćswegoprzodka.
Leczonprzeczytałdośćfrancuskichromansów,
byumiećkpićsobiezpodprefektów:„Noproszę
—mawiał.—Czytonieśmiesznemówićosobie,iżjest
siępodprefektemtylkodlatego,żebyłnimdziad?
Topoprostugroteskowe!”.Abystaćsięmniej
groteskowym,zastąpiłtytułhospodara-podprefekta
mianemksięcia.„Oto—zakrzyknął—tytuł,którymoże
przechodzićzojcanasyna.Hospodartofunkcja
administracyjna,leczsłusznejest,abyci,cowyróżnilisię
wadministracji,mieliprawodonoszeniajakiegośtytułu.
Otouszlachcamsięsam.Wgruncierzeczyjestem
własnymprzodkiem.Mojedzieciiwnukibędą
mizatowdzięczne”.
KsiążęValkutascubyłmocnozwiązanyzwicekonsulem
Serbii,VzvodanemDupciciem,który—jakniosła
pomieściewieść—chętnienadziewałczarującego
Mony'ego.Pewnegodniaksiążęubrałsięstarannie
iruszyłdokonsulatuSerbii.Naulicywszyscymusię
przyglądali,akobietywpatrywałysięwniego,mówiąc:
„Cóżzaparyskiwygląd!”.
KsiążęValkutascuszedłbowiemwsposób,który
wBukareszcieuznanyjestzaparyski,amianowicie
drobnymkroczkiem,kręcącprzytymtyłkiem.Jest
