Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
opisywałreakcjęgospodarzanajegopowrót,czytamy:
„[gospodarz]mocnosięnamnierozgniewałinakazał,
żemamgoodszukaćizawieźćtam,gdziekazałem.
Wróciłemzpowrotemwtymsamymdniu.Chłopiecbył
jużujakiegośgospodarzawmieszkaniu.Odszukałemgo,
wziąłemnawózizawiozłemnaposterunek.Pytałsię
mnie,gdziegowiozę.Napolicjispisanoprotokół,
jaodjechałem,achłopakzostał”.Następnegodnia–jak
dowiadujemysięzinnychzeznań–chłopieczostałprzez
polskichpolicjantównarozkazNiemcówzastrzelony.
Jedynieten,którydowiózłgonamiejscekaźni,
zapamiętałjegogłos,alenicponadto–aniimienia,ani
żadnegofragmentujegolosu,októrymmożechłopiec
opowiadał,gdyDomańskiprzynosiłmujedzenie.Mimo
wysiłkówofiaratazostaniewanonimowymtłumie
innych,możemygozapamiętaćjedyniejakocierpiącego
chłopcazodmrożonyminogamiirękami.
Innąofiarą,którąmożnaczęściowouchronićprzed
anonimowościąniepamięci,jestkobietaujętalatem1943
r.wewsiPodmyszadła(gm.Jadów,pow.Radzymin).
Wakcieoskarżeniaczytamy,żekobietanazwiskiem
BrejszterlubBrojszterwrazzdwunastoletnimsynem
zostałazłapanaprzezsołtysaJanaNapłoszka28
idoprowadzonanaposterunekżandarmeriiniemieckiej
wJadowie.Lekturadziesiątekstronzeznańświadków
pozwalapoznaćkilkaszczegółówwięcej:Żydówkabyła
wdowąpokulawymfotografiezJadowa,nazywałasię
Bronsztejnowa.Pozastrzeleniumężawczasie
wysiedleniauciekłazsynemiczęściowoukrywającsię,
handlowaławokolicznychwioskach,byutrzymaćsięprzy
życiu.Byłato„młoda,latliczącaokoło35-ciublondynka,
