Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
CZĘŚĆPIERWSZA
Rozpacz
Alanobudziłsięwśrodkunocynakanapiewsalonie.
Odrazuprzeszyłgoupiornybólkarku—zasnął
wniewygodnejpozycji.Włączonytelewizorrzucał
napokójtysiącebarw,aleAlanazupełnietonie
obchodziło.Właściwiemiałwszystkogdzieś.Jegomyśli
wędrowałytylkowjednymkierunku.
Katarzyna.Samolot.Katastrofa.
Poczułnarastającąfalęmdłości;żołądekmozolnie
wędrowałwkierunkugardła.Jegoświatjakiśczastemu
zawaliłsięwjednymmomencieniczymdomekzkart.
Życieprzestałomiećsenstylkodlatego,żebyłcholernym
tchórzem.Żeniemiałodwagizatrzymaćprzysobie
kobiety,którąkochał,żepozwoliłjejodejść.
Aterazonanieżyła.
Gdytylkootympomyślał,popoliczkachpociekły
mułzy.Odkąddowiedziałsięokatastrofie,niebył
wstanieichpowstrzymać,jaknazłośćnieprzestawały
płynąć.Podobniezresztąjakpadającyzaoknamideszcz.
NieboteżzdawałosiępłakaćnadKatarzyną.
Alanleżałbezruchuiwsłuchiwałsięwrytmiczne
stukaniewodyoparapety.Gdybynieono,wmieszkaniu
