Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Jeślikiedyśśniłowamsię,żenieumieciesiępłynniewypowiedzieć
albożenaglezapomnieliściewszystkichsłów,amimotonie
obudziliściesięzlanipotem,byćmożenigdypoprostunie
za​sta​na​wia​li​ściesięnadtym,jakogrom​nezna​cze​niemadlanasję​zyk.
Wżyciuuczymysięwielurzeczy,którychprzydatnośćprędzejczy
późniejzaczynamykwestionować.Nalekcjachhistoriizadręczająnas
datami,nageografiinazwamidopływówrzek.Czternaścielat
pomaturzewciążzdarzamisięśnić,żematematyczkastoinademną,
krzycząc„Zredukujwyrazypodobne!”,choćodtamtegoczasunie
miałampotrzebyzredukowaćanijednego.Booilewiększośćznas
raczejnierozpoczynadniaodobliczaniapierwiastkakwadratowego
zliczbyzespolonejanianalizowaniabudowytasiemca,otyleniemal
każdybezustannieużywaidoświadczajęzyka,itooddnia,wktórym
pojawiłsięnaświecie.Anawetwcześniej.ZbadańBirgitMampe1
ijejzespołuwynika,żewzorzecmelodycznypłaczunoworodków
odpowiadawzorcowimelodycznemujęzyka,którydocierałdonich
zeświatazewnętrznegowostatnimtrymestrzeciąży.Gdyzespół
Mampeprzeanalizowałpłaczsześćdziesięciuzdrowychnoworodków,
spośródktórychpołowaurodziłasięwrodzinach
francuskojęzycznych,apołowawniemieckojęzycznych,okazałosię,
żepłaczdziecirodzicówfrancuskojęzycznychmamelodięwznoszącą
się,typowądlajęzykafrancuskiego,apłaczdziecirodziców
niemieckojęzycznych–melodięopadającą,typowądla
nie​miec​kie​go2.Itakjęzykoznawczadociekliwośćokazujesię
nieoczekiwanymzagrożeniemdlateoriigłoszącej,żenaświat
przy​cho​dzi​myja​kota
​
bu
​
lara
​
sa.
Wjęzykunietylkoporozumiewamysięzinnymiludźmi–sama
umiejętnośćkomunikacjipókiconieodróżnianasodwieluinnych,
równieżpotrafiącychsiękomunikować,organizmów.Zdobywamy
wnimwiedzęizajegopomocąkodujemyswojedoświadczenia,
wspomnienia,myśli,anawetpoczuciehumoru.Językniejest