Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Kierunkibadańnadsłownictwempisarzy
15
rolęwpowstawaniuznaczeńtekstu.Zjednejstronystanowionofrag-
mentleksykalno-semantycznejstrukturysystemujęzykaiprymarnie
jestnosicielemjegofunkcjireprezentatywnej(zob.Puzynina1978);
zdrugiejzaśwystępującewtekścieleksemy,należącedoposzczegól-
nychklaswyrazów:znakówautosemantycznych,atakżesynseman-
tycznychorazdeiktycznych(zob.Komincz1975:51-52),uczestniczą
nietylkowwyznaczaniurelacjiwobecrzeczywistościpozajęzykowej
(czyliświatarzeczy,cechizdarzeńprzyjmowanegoprzezdanąspo-
łecznośćjakoobiektywnieistniejący).Biorąonerównocześnieudział
wkreowaniuinnejrzeczywistości,rzeczywistościtekstowej,tworząc
fikcjęliteracką.Tenświattekstuzarównowięcpowstajewwyniku
pełnegowykorzystaniamożliwościniesionychprzezwłaściwościse-
mantyczneużytychleksemóworazregułyichłączliwości,jakimoże
byćefektemszczególnych,przekraczającychteregułyitworzących
nowejakościjęzykowedziałańnazwotwórczych,wktórychprzejawia
sięokreślona,artystycznainterpretacjaświata.
Dziękistrukturzesemantycznejleksykiapelatywnejiproprialnej,
dziękiznaczeniomposzczególnychleksemównależącychdoróżnych
odmianpolszczyzny,azwłaszczazaśzasprawąkontekstu,wktórym
leksemytezostałyumieszczone,atakżewwynikuszczególnegoupo-
rządkowaniaczykonfiguracjiichsemantycznychskładnikówkonsty-
tuujesięświatprzedstawionydzieła.Warstwasłownictwauczestniczy
wsposóbzasadniczywkształtowaniusięświataswoiściepoetyckie-
go,wpowstawaniupewnejkreacji,którajestjużgłębszymujęciem,
interpretacjąświatarzeczywistego–jaknagrunciejęzykoznawstwa
określatenfenomenRenataGrzegorczykowa(1995).
***
Językoznawczarefleksjanadsłownictwempisarzyewoluujewrazze
zmieniającymisiękoncepcjamiimetodamibadańwlingwistyce.Nowo
powstającekierunkiiujęciateoretycznepowodują,żezmieniasię–cza-
semradykalnie–dotychczasowaperspektywabadawcza,copociąga
zasobąwyostrzaniesięspojrzenianabadanezjawiskoidoskonalenie
narzędzianalizy.Wrazzrozwojemmetodologiijęzykoznawczychna
