Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
kolorzewkarafcezwąskimgardłemidwakieliszki.Kładzie
jenastolebezsłowaizabierafiliżankipokawie.Dolenalewa.
–Notonazdrowie!–mówi.
–Waszezdrowie!
Dolestukasię,wzdychaiztrudemwlewawsiebiezawar-
tośćkieliszka.Chłopakwypijapołowę.
–Ech,alegrzeje!–mówi.
–Tak–potwierdzachłopak.
–Zmieszałysięserbska,chorwackaijapońskakrew.Nie
mogłosiętodobrzeskończyć–mówiDorđeinalewaraz
jeszcze.–Tegoostatniegozdanianiezapisuj–dodaje.
Chłopakposłuszniekiwagłowąiprzekreślacośwnotesie.
DRZEWOGENEALOGICZNERODZINYROMICIÓW
UgljeśaRomić–MarijaMartinović
(NikolaDKiko”Martinović,ojciecMariji)
Zoran,DorđeiKoviljka(dzieci)
ZoranRomić–AiSuzuki
Ana,Tekla,Roman,Jovana(dzieci)
RomanRomić–IvanaHerceg
NikolaiMilena(dzieci)
NikolaRomić–MarijanaRomićGrzilo
Dolewzdycharazjeszcze.
–Widzęrzeczy,którychjużniema.Wysokie,smukłe
palmy,martwegoNiemca,Jovanę,któraprzestałasiębawić
iopieraramięochropowatąkorępalmy–mówiDole.
ChwilępóźniejKatarinaprzynosikule.Onztrudemsię
podnosi.
ObszernyartykułoDorđuRomiciu,życiuidzielewybit-
negorewolucjonistyiochotnikazwojnyhiszpańskiej,uka-
załsięwbelgradzkimdziennikuDBorba”jesieniątegoroku.
13
