Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
domuniemanatomiejsca.Jakkiedyśwygramilion,
tozałożypracownię.
DomEvystoiwTvøroyri,największejmiejscowości
nawyspie,iwidaćgozdaleka.Majaskrawozielone
ścianyijestjednymzbliźniaków.Tendrugi,przyklejony
doniego,jestprzeciętniebordowy,awśrodkupewnie
równieciasny.Dekoracjawnętrzatociągłyproces,Eva
coruszwieszanoweobrazyizdjęcia,zdejmujestare.
Alboinie,imwięcej,tymlepiej.Podsufitemdyndają
suchegałęzieobwieszoneozdobami.Cośjakchoinka,ale
zgatunkuliściastych.NajednymzrysunkówjestKaczor
Donald,jejulubionapostaćzekipyDisneya.Półekpilnują
drewnianesłonie,anadnimiczuwająpostacie
zrysunkówLeonarda.
–Chciałampowiesićczłowiekawitruwiańskiego,ale
ostateczniestanęłonaportretach,botylkoonepasowały
dotejramki.–Evakładzieminatalerzswojąulubioną
drożdżówkę,kupiłakilkaspecjalnienanaszespotkanie.
–Spróbujtejzmarcepanem.
Wjednymtermosiekawa,wdrugimherbata.Dookoła
naspółmrok,grubeczerwoneświeczkiiprzyjemne
światłozmałychchoinkowychlampekrozwieszonych
popokoju.Międzynogamiłasisiękot.Czasemdwa.
Dopieropotrzechgodzinachdostrzegam,żeświeczki
sąsztuczne.
EvaspędziładzieciństwowHvalbie.Tamteżzakochała
sięwfutbolu.Dobrzejejszło,chociażnieznosi
rywalizacji.Przedmeczembyławybieranadodrużynjako
jednazpierwszych,alenierobiłotonaniejwrażenia.
Najważniejszabyłazabawa,którejnawetbrakkorkównie
potrafiłjejpopsuć.Któregośdniaprzyszłagraćbeznich.
Zapomniała.Naszczęścienowatrenerkazawszewoziła
swojąparęwbagażniku.Niewiadomopoco,bonigdyich
niewkładała,aleterazbyłyjakznalazł.Evaprzymierzyła,
trochęciasne,aletonic.Lepszetakieniżżadne.Gorzej,
