Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
aczkolwiekwtekście
Losypracy
zastanawiamsięczy
przypadkiemprzekonanietoniejestzłudne.Skutkiem
ubocznymjestrozszerzeniealienacjipracynacałego
człowieka.Nieczujeonobcościwobectejczęścisiebie,
którawowąpracęjestzaangażowana,alewobeccałego
siebie,tymbardziej,żepracacałymsobąrównasię
zarazemcałkowitemuzatarciugranicypomiędzypracą
iniepracą.Trudnobowiemwyłączyćswójaparat
intelektualnyiemocjonalnypoformalnymzakończeniu
pracy,takjakonegdajmożnabyłowyłączyćswójaparat
fizycznypoośmiugodzinachpracyfabryce.Tymbardziej,
żepracawepocekapitalizmukognitywnegołączysię
wymogiembyciainnowacyjnymitwórczym,atorzecz,
którejniedasięuregulowaćgodzinamipracy.
Wreszcietrzeciobszareksploatacji,któryzostałjuż
wyczerpany,znamionującówtytułowy„kapitalizm
wyczerpania”.Zasobyplanety.Choćtupozostałojeszcze
formalnietoiowodopodbicia(np.dziewiczelasy
Amazonii,czydżunglanaBorneo),tojednakintensywna
eksploatacjaprzyrodynaterenachwplecionychjuż
wcześniejwlogikękapitalistycznegospożytkowania
spowodowała,iżplanetajużstanęłanakrawędzizagłady
ekologicznej,stawiająckresdalszemupodbojowi.Słowem
niedasięjejdalejeksploatowaćtakjakdotychczas,
costanowiznakwyczerpaniasiępewnegomodelu
gospodarowania,którymilczącouznawał,żeZiemiajest
dobremniewyczerpalnym.
Jeśliuznamy,żekapitalizmwyczerpałswojemożliwości
ekspansji,żedotarłdokresuposzerzaniaswegowładztwa
nadZiemiąiludźmi,wsposóbnieuchronnymusisię
narodzićpytanie:codalej?Czyowowyczerpaniesię
potencjałukapitalizmuoznaczajegokres?Trzebatubyć
bardzoostrożnym.Jakpokazujehistoria,okazałsię
onsystememniezwykleelastycznym,którypotrafił
znajdowaćniespodziewanelekarstwanaswojejkryzysy
iokresowezapaści.Niemożnawykluczyćwcale,żeitym
razembędzieonwstanieprzetrwaćswewłasne
wyczerpanieiodnaleźćjakieśtakieobszaryswej
penetracji,którenieprzychodząnamdzisiajdogłowy.
