Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
AnetaRzepkaRW2010Kieszenieprzeszłości
biznesu.ZapewnewszystkozostałoskrzętniezaplanowaneprzezMarka,aOlanie
umiałasięsprzeciwićwoliojca.Zawszetraktowałcórkęokrutnie,wymuszającna
niejbezwzględneposłuszeństwo.Katarzynajużdawnopowinnacośzrobić...aleteż
niepotrafiłasięprzeciwstawić.Niemiaławsobiedośćodwagi,żebyobronićwłasne
dziecko!Nicdziwnego,żeteraztodzieckonieopowiadałomatceoswoichsprawach
iniewierzyłowjejdobreintencje.AKatarzynazwyczajniemartwiłasięocórkę,
dopiero
wdrugiej
kolejności
odobro
firmy.
Próbowała
wypytać
byłych
współpracowników,jakOlaradzisobienastanowiskuprezesa,czyniepotrzebuje
pomocy,alenieuzyskałażadnychinformacji.Aniszefprodukcji,aniksięgowa,ani
żadnazatrudnionawfirmieosobaniechcielirozmawiaćzKatarzynąopracy.
Zagadnięciocośwprost,udzielaliwymijającychodpowiedzi,szybkozmienialitemat
bądźwymawialisiębrakiemczasu.Jednazkoleżanek,przypartadomurugradem
pytań,oświadczyła,żenicniepowie,boniechcestracićpracy.Argumentjak
najbardziejzrozumiaływdzisiejszychniepewnychczasach.Katarzynazrezygnowała
więczpróbuzyskaniainformacjiodbyłychwspółpracowników,rozpoczęłazato
bacznąobserwacjęzachowańipoczynańOli.Chciałabyćblisko,żebywrazieczego
udzielićpomocy,doradzić,wesprzeć.
–Cobędzieszjeść?–zapytała.
–Twojązapiekankęzcukinią,mogę?–Olaspojrzałanażaroodpornenaczynie
stojącenaszafce.
–Zimnajest.Myślałam,żewróciszwcześniej.
–Podgrzeję.–Dziewczynawłączyłapiekarnikizakrzątnęłasięwokółkolacji.
Niezwykłezjawisko.Olaunikałatakprozaicznychczynnościjakprzygotowywanie
sobiejedzenia,uważającjezanudne.Zrzucałatęwątpliwąprzyjemnośćnamatkę.
Samodzielnieszykowałajedyniekawęczyherbatę,cudemsięprzytymnieparząc.
–Poradziszsobie?–zapytałaKatarzyna,zezdziwieniemobserwując
poczynaniacórki.
10
