Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
10
Organizacjaijejotoczenie
ganizacji(przyczympodejściesytuacyjnewykorzystujepostmoder-
nistycznąpostawębadawczą).
Podejścieklasyczne,charakterystycznedlanaukowegozarządzania
ibiurokracji,traktujeorganizacjęjakostałą,zdeterminowaną,zamkniętą
całość,złożonązelementówrealizującychwyznaczonyzgórycel.Wtym
podejściupunktemzainteresowaniastałosięstanowiskopracyijegonaj-
lepszezorganizowanietak,byjaknajlepiejmożnabyłonanimrealizować
założeniaicelcałejorganizacji.Praktycznyiteoretycznypunktwidzeniado-
tyczyłprzedewszystkimstanowiskpracy,zwłaszczarobotniczych,potem
takżeurzędniczych,aniecorzadziejkierowniczych.Takwidzianestanowi-
skapracytostosunkowomałozindywidualizowaneelementy,uporządkowa-
newhierarchię,zjasnookreślonymizadaniamiiproceduramidziałania.
Ograniczałyoneaktywnośćimożliwościludzi,dającimwzamianpoczucie
przynależnościibezpieczeństwa.Wrzeczywistościjednakludziebyliraczej
traktowaniprzedmiotowoidopasowywanidostanowiska.Ważniejszebyły
zadania,proceduryiorganizacjatraktowanajakocałość.
Podejściebehawioralnezaczęłotraktowaćorganizacjęjakozespółosób.
Punktemzainteresowaniastalisięludzie,alebardziejjakoczłonkowiegru-
pyniżposzczególnejednostki.Wniecowiększymstopniuzauważonotakże
szczególneznaczeniekierowników–przywódcówiichrolewzespołach.Or-
ganizacjewwiększymstopniuuwzględniałypotrzebypracowników,choć
jednakzawszewzwiązkuzcelamiorganizacyjnymi.Stądzwracanieuwagi
nastosunkiinterpersonalne,przywództwo,warunkipracy,rozszerzanieza-
dań,decentralizacjęwładzyitp.Wszystkotozamykaczłowiekawkolekty-
wie,zespole,któryzeswoimizasadamiirytuałamideterminujezachowa-
niapojedynczychosób.
Podejściesystemowepostrzegaorganizacjębardzowzględnie.Organi-
zacjątraktowanąjakosystemmożebyćpaństwo,firma,wydziałprodukcyj-
ny,stanowisko,anawetczłowiek.Istotnejest,żedziałanieowychsystemów
topewienrodzajgry,którejuczestnicydążądomaksymalizacjiwłasnych
korzyści.Uczestnictwowgrzewymagakontaktów,wymuszapodejmowanie
decyzjiiprzepływinformacji.Grapowodujeuwikłanieosóbisystemów
wbardziejimniejtrwałezwiązki.Tworzywielośćpowiązań,wpływów,stra-
tegii,aliansów,któremogądawaćzarównodużewygrane,jakidużeprze-
grane.ZtegoteżwzględuuwagęwyraŹnieprzenosisięnakadrękierowni-
cząprowadzącązróżnicowanegry,którychskutkiodczuwająwszyscy
uczestnicyorganizacji,atakżeotoczenie.
Podejściesytuacyjnestawiaorganizacjępodznakiemzapytania.Wynikato
przedewszystkimzindywidualizacjizachowańpojedynczychosób.Organiza-
cjaprzestajebyćczymśtrwałymistabilnym.Stajesięczęstobytemjednora-
zowym,czasowymzwiązkiemosóbdysponującychdużymzasobemwiedzy,
wchodzącychwkontaktzinnymizzamiaremosiągnięciadoraŹnychcelów.Or-
ganizacjatoraczejsiećpowiązań,tocośnieuchwytnego,wirtualnego,coda-
jeludziommożliwośćkreacjinowejrzeczywistości,coścopodnosiichindywi-
dualnąwartość,coścoumożliwiaindywidualnyrozwój,choćniedajepoczu-
