Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
8
Klitajmestra
poglądów,cowiążesięzkoniecznościąpogodzeniasięzperspekty-
wąbrakukonsensusu:
Podejścieagonistycznepostrzegasztukękrytycznąjakocośukonstytuowa-
negoprzezwielośćpraktykartystycznych,napierwszyplanwysuwających
istnieniealternatywydlaaktualnegoporządkupostpolitycznego.Jegowy-
miarkrytycznypoleganauwidacznianiutego,codominującykonsensus
próbujezaciemnićizamazać,oddawaniugłosutymwszystkim,którymwra-
machistniejącejhegemoniizamykasięusta3.
Zatemwpodejściuagonistycznymprzestrzeńpublicznajestsferą
konfrontacjiróżnychpoglądów,przestrzeniąkonfliktowejharmonii,
którąznamionujedissensus,uzgodnionaintersubiektywniepostawa
niezgodynazastanysystem,dającajednakprzestrzeńdlaróżno-
rodnychpropozycjialternatywnych.Wówczaspodmiotspołeczny
zapraszanyjestdorefleksjinadzastanąrzeczywistością,jejkrytycz-
negoogląduipobudzanydozmiany.Wtensposóbtworząsięno-
weobiektywności,przeciw-informacje,przeciw-estetyki,przeciw-
-historie,przeciw-narracje,przeciw-środowisko.Tymsamymświat
pokazujemożliwośćbyciapomyślanyminaczej.
Immanentnecechyaktywizującesztukipodkreślałrównież
JacquesRancièrewswojejmyślipolitycznej,gdyzaznaczał,jakwska-
zujeIgorStokfiszewski,żeudziełosztukiczyliteraturypoprzezswój
charakter»wolnegozjawiska«generujetensamrezonansemo-
cjonalny(pragnieniaposiadaniaiaktywności),którytowarzyszy
demokratycznymprzewrotom”4.Dlategoteatrdlaniegostawałsię
przestrzeniąmanifestacjiperformatywnegocharakterumowy,ak-
temmogącyminicjowaćspołecznązmianęgłówniedlatego,żewidz
mógłjużaktywniewspółuczestniczyćwmentalnymtworzeniusce-
nicznegoagonu.Nicniezostałomudanejakogotowerozwiązanie,
3Ibidem,s.99-100.
4IgorStokfiszewski,Zwrotpolityczny,Wyd.KrytykiPolitycznej,
Warszawa2009,s.236.
