Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
itopniały[…].Sypnąłzatonazwiskami,którezakręciły
misięwgłowiekolorowymiznakamizapytania”14.
MaciekprosiJachimowiczaopokazaniemuswoich
wierszy:„Słuchałiczytałzuwagą.Potraktowałżyczliwie.
Przyznał,żesąlepsze,niżsięspodziewał.Pocieszył:
«Właśnieto,żesięPantakmartwi,świadczy
omożliwościrozwoju.NiewyobrażaPansobie,zjakimi
bzduramiludziesięreklamują»”15.
Spotykająsięwielokrotnieizaprzyjaźniają.Jużnazajutrz
powygłoszeniuopiniiprzezMarkanatemattwórczości
Jachimowicza,tentworzydlaniegowierszzdedykacją,
zatytułowany
Białyuśmiech.
Tymtrafnymposunięciem
„uwodzisobieprzyjacielaitakzaczynająkrążyćrazem”.
Wierszydedykowanychprzyjacielowibędziewięcej.
Międzyinnymitennapisanynamaszynietrzynastego
sierpnia1939roku,nakartcewydartejzzeszytu,
podpisanystarannieczarnymdługopisem„Kochanemu
PrzyjacielowiMarkowiZwillichowiMarianJachimowicz”:
Buforyczerwieni
grożącegwiazdy
Nieboodwieczoruwyższe
Wiatrodpociągudalszy
Ludziejakstacjesamotne
Wiejąrąkchorągiewki
Wczerwonymrok
lecącenaośleppauzy.16
MaciekwpodziękowaniuprzedwyjazdemnaAkademię
dajemudoprzeczytaniacośbardzoosobistego.
Sąto
PieśniBilitis
legendarnejuczennicySafony,
napisaneprzezPierre’aLouys’aiprzełożoneprzez
LeopoldaStaffa.TenzbiórerotykówofiarowałaMaćkowi
koleżankazestudiów–Anna.WkrótcesamJachimowicz
nawiążezniąkontaktlistowny.„Pożyczyłmi
Pieśni
Bilitis
,zadedykowanemukilkomasłowamiztekstu,
dużym,jakbydziecinnympismem,zamkniętymimieniem
Anna”17.DedykacjęczytaJachimowiczprzyMaćku.
RozumiewagęnowegouczuciapomiędzyMaćkiem
akoleżankązroku.„Nieznanisobieosobiście,poznaliśmy
