Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
4
–Dziadku,czyist​niejąduchy?
Stałwkępachtrawy,którejnigdyniekosił.Mówił,żeskoro
mieszkająpodlasem,wichogrodzietrawamabyćleśna,ipokazywał
mirobaki,jeże,ślimaki.„Toichdom”,mówił.„Niemożemy
gonisz​czyć.”
–Cie​kawepyta​nie.Niewiem.Ni​gdyniespo​tka​łemżad​negoducha.
–Aniebo.Czyist​niejeniebo?
–Mamodpo​wie​dziećteraz?
–Tak!Muszęwie​dzieć.
Uznał,żezanosisięnadłuż​sząroz​mowę,wes​tchnąłiusiadłnapniu.
–Niewiem.Inikttegoniewie.
–Noalejeśliniebojest….
–Toco?
–Toczyjeżykdoniegopój​dzie?
–Napewnotak.
–Amyteżtampój​dziemy?
–Tynapewno.Aleczyotworzywrotaprzedtakimłotremjakja,tego
niewiem.Czymamszansędoniegopójść?
–Nopew​nie.
–Naprawdę?
–Naprawdę.
–Azała​twiszmiwej​ściówkę?
–Jasne.Iniejesteśłotrem.