Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
CotojestGUDI-LEXijakzniegokorzystać
–rozdzielono,innepowtórzonowewłaściwymmiejscu.ChronitoCzytelnika
przeduciążliwymsystememodsyłaczytekstowych.
Orzeczeniaprzypisanedoposzczególnychartykułówułożonowporządku
chronologicznym,wedługdatywydania.Wniektórychprzypadkach–dlaprzej-
rzystościiwygodyCzytelnika–wramachkonkretnegoartykułuorzeczenia
zostałypodporządkowanekolejnymparagrafomdanegoartykułualbopodzie-
lonewedługkryteriumrzeczowego(patrzzestawienie).Orzeczeniadotyczące
kwestiiogólnychlubwieloaspektowychulokowanopodpierwszymartyku-
łemwłaściwegotytułu(działu),ewentualniewgrupieorzeczeńzatytułowanej
Uogólne”.
3.Każdeorzeczeniejestopatrzoneinformacjąoprocesowejformiejegowyda-
nia,datą,sygnaturąorazadresami,podktórymizostałoopublikowane.Adresy
dotycząpublikacjitradycyjnych(papierowych)inieobejmująwzasadzietylko
dziennikówlubczasopismocharakterzepublicystycznym(prasycodziennejlub
tygodniowej).Jeżelidoorzeczeniaopublikowanoglosę,notkę,notę,omówienie
lubkomentarz,tofakttenznajdujeszczegółowezaznaczenie,obejmująceautora
orazmiejscepublikacji.Wtejgrupieinformacjiujętesąrównieżwszystkiewypo-
wiedzizawartewprzeglądachorzecznictwaorazopracowaniach(artykułach)
poświęconychomówieniudanegoorzeczenia.
Wopisieorzeczeńwzasadzienieprzytaczasiępełnychtytułówprzeglądów
orzecznictwa,niekiedybardzorozbudowanych,opisującychm.in.okresyisądy,
którychdotyczą.Wceluskróceniaiuproszczeniatychtytułówograniczonosiędo
podanegokursywąokreśleniaUPrzeglądorzecznictwa”.Ostatniocorazczęściej
nadajesiętytułytakżeklasycznymglosom;iwtymwypadkupozostanoprzy
określeniuUglosa”.
4.Wieleorzeczeńpublikowano,zwłaszczaprzedwojną,wróżnychczasopi-
smachzniejednakowymbrzmieniemtezy.Wynikałotoztego,żetylkostosun-
kowonielicznerozstrzygnięciaSąduNajwyższego,upowszechnianewzbiorze
urzędowym,miałyswojątezęoficjalną,pozostałenatomiastbyłyformułowane
przezredaktorówposzczególnychperiodyków,wedługichuznaniaiwyczucia.
Przyjętozasadę,żeorzeczeniepublikowanewzbiorzeurzędowymzachowuje
brzmienieuwidocznionewtymzbiorze,natomiastwinnychwypadkachwybór
tezynajlepiejoddającejistotęrozstrzygniętegozagadnieniamacharakterautor-
ski.
Tezyzasadniczozachowująwięcbrzmienieoryginalne;wwypadkachkoniecz-
nych,jeżeliarchaizmyjęzykowebyłyzbytrażącelubnieczytelne–zarówno
leksykalne,jakisyntaktyczne–uwspółcześnianoje,zachowującjednakumiar
ipowściągliwość.Korygowanoteżoczywistebłędypisarskie(drukarskie),atakże
–gdybyłotomożliwe,azazwyczajbyło–błędywoznaczeniuorzeczenia,naj-
częściejdotyczącesygnaturylubdatywydania.Wwypadkuróżnicwprzytacza-
niusygnaturyorzeczenia(np.pominięcialiterylubcyfry)staranosięzachować
brzmieniesygnaturypodanejwzbiorzeurzędowymlub–wdanymwypadku
–wźródlenajbardziejwiarygodnym.
42