Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
30
I.Hybrydy
dziwnego,stanowiłatakżeepistemologicznypewnikdlanarratora
DziecikrólowejOceanii,który,opisującwrozbudowanejdygresjiko-
bietyomieszanympochodzeniurasowym,wtakisposóbzwracałsię
dohipotetycznego,białegouwodziciela:DSzalej,szaleństwotwewzbu-
dziwnichwszystkieinstynktyprzekazaneprzezciemnąizwierzęcą
prababkę”(DKO,232).EpitetDciemny”madwoisteznaczenie,odsy-
łajączarównodoodcieniaskóry,jakidowrodzonejnieumiejętności
rozumowania,którąpodmiotodniósłzarównodoprababki,jakido
wnuczki.Nieuwzględniłfaktu,atawizmy,typowewjegoprzekona-
niudlaniższychras,mogłyuleczatarciuwtrakcieprocesukolejnych
krzyżówek.Niewziąłpoduwagęmediacjikultury,dziękiktórejDdzi-
kość”mogłabyzostaćwymazana.Skądpochodzitaksformułowana
opinia?Warto,jaksądzę,ponowniesięgnąćdoesejupisarzazRPA,
przekonującego,tenaspektmitologiikrwibyłwświeciekolonialnych
wyobrażeństaleobecny:DKiedykrewczarnaibiałapłynąwspólnie,
»łącząsię«i»mieszają«[ś],alekażdaznichwciążzachowujewłasne
inherentnecechy.[ś]Niepowstajezwiązekchemicznyaniniena-
stępujescaleniedwukrwiwjedenpłyn.Mieszaniecotrzymujedwie
tożsamości»poczęści«ś,»częściowo«śniezaśjednąnową.Lecz
zamiastotworzyćmudostępdoobulinii,jegodwietożsamościunie-
możliwiająmuprzynależnośćdożadnej”29.
Zmieszanakrewzachowywałapamięćgrzechu,ekscesuwykraczają-
cegopozaspołeczniedopuszczalnegranice,pozaczystośćrasyiporzą-
dekspołecznejhierarchii.Dlategowplaniesymbolicznymbyłabrudna,
nieczysta,wstrętna.Mieszańcyjakotacyodgrywaliwtymparadygma-
cierolęszczególną.Popierwsze,uosabialiwłaśniedegenerację,odejście
odpierwotnegostanurzeczy;podrugie,sytuowalisięnaobrzeżach
Dciała”wspólnoty,grożącmuskalaniem,awprzypadkuzwiązków
zEuropejkamiosłabieniemeuropejskiejkrwijakorezerwuaruwarto-
stworzyłaklasyfikacjęumożliwiającąjejwyzyskDgorszych”ras:D[LudzieZachodu
W.F.]widzieliróżnicęniewkulturze,aprzedewszystkimwkrwi,wrasie.Choćludzie
zawszezdawalisobiesprawęzistniejącychmiędzynimioczywistychróżnicsomatycz-
nych,dopierowkapitalizmieróżnicetestałysięczynnikiemznaczącym,ostałychiosta-
tecznychtreściach”.R.F.Retamar:Kalibaniinneeseje.Przeł.H.Czarnocka.Kraków
1983,s.166.
29J.M.Coeetze:Białepisarstwoś,s.201.