Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
13
cyfikifunkcjonowaniabadanejgrupyorazscharakteryzowanomożliwościkomuni-
kacyjnetejgrupy,atakżeprzebiegichrozwoju.
Podjęciebadań,stanowiącychpodstawęprzedłożonejCzytelnikowipracy,wza-
łożeniumiałosięprzyczynićdolepszegopoznaniaumiejętnościkomunikowania
siędziecizniepełnosprawnościąintelektualnąiodpowiedzenianapytanie,wjakim
stopniudziecitemogąopanowaćkomunikacjęwerbalną,cojestwichrozwojuję-
zykowymmocnąstroną,anaconależywedukacjiiterapiizwrócićszczególnąuwa-
gę.Przyjętotakże,żepełniejszepoznaniefunkcjonowaniatejgrupymożeułatwić
namodejścieodpostrzeganiaichmowyprzezpryzmatzaburzeń,brakówitrudno-
ściorazdostrzeżeniesukcesów,możliwościiefektywnościwkomunikowaniusię
zdrugimczłowiekiem.Tobowiem,coproste,niemusibyćbłędneizaburzone.
Wybórtematuniniejszejpracywdużejmierzewyrastazdoświadczeniazawo-
dowegoautorki.Jeszczewczasietrwaniastudiówfilologicznychilogopedycznych
podjęłaonapracęjakologopedawSpecjalnymOśrodkuSzkolno-Wychowawczym
wŻukowie(niewielkiemiasteczkopołożoneokoło20kilometrówodGdańska),
wktórejtoplacówcespędziłablisko20lat,wiążącsięnadobreinazłeztątrud-
ną,jakmogłobysięwydawać,specjalnościąlogopedyczną.Czasspędzonyzdziećmi
nspecjalnejtroski”pozwoliłautorcenietylkodostrzecproblemywkomunikacjijęzy-
kowejdzieci,aletakżedocenićichefektywnośćikreatywność,mającbowiemdowy-
korzystaniaograniczonyzasóbsłownictwa,borykającsięzproblemaminapoziomie
fleksjiiskładnipotrafiąprzekazaćznaczniewięcej,niżmoglibyśmyprzypuszczać1.
AutorkachciałabywyrazićswojąogromnąwdzięcznośćPanuProfesorowi
dr.hab.EdwardowiŁuczyńskiemu,którypodjąłryzykoizatrudniłjąwZakładzie
LogopediiUG,costałosiępoczątkiemnowychdlaniejwyzwań.Byłteżpromoto-
remjejpracydoktorskiej,udzielającwsparciaiwieluistotnychrad.Osobą,której
autorkazawdzięczanajwięcejiktórejchciałabyzłożyćserdecznepodziękowanie,
jestPanProfesordrhab.StanisławMilewski,bezktóregopomocyniepowstałaby
niniejszaksiążka.Autorkadziękujezażyczliwość,cierpliwośćimądrość,którąPan
Profesortakhojniepotrafisiędzielić,orazzapomoc,naktórąkażdyzpracowników
KatedryLogopediiUGzawszemożeliczyć.Spotkanienaswojejdrodzetakichmen-
torówautorkauważazawielkąwartość.Podziękowanianależąsiętakżewszystkim
pracownikomKatedryLogopedii,bowiemdziękiatmosferze,którątworzą,łatwiej
1
Ogromnąsprawnośćiefektywnośćkomunikowaniasiędzieciautorkadostrzegławzasadzie
przezprzypadek.Omawiającnawykładziezoligofrenologopediiumiejętnościkomunikowania
siędziecizzespołemDowna,opowiadałaogrupie3-,4-letnichmaluchówztymsyndromem,
któremiałapodswojąopieką,oichzabawach,grach,kontaktachzdorosłymiirówieśnikami.
Jedenzobecnychnawykładziestudentówzadałpytanie,czywszystkietedziecimówiły.Autor-
kazdałasobiewówczassprawę,żeniemówiłowzasadzieżadneznich,ależenieprzypomina
sobietakiejsytuacji,wktórejniepotrafiłybysięonezniąskontaktowaćczykomunikacjataka
byłabynieefektywna.
