Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jestselektywnieiwyrażasympatięorazwięź
emocjonalną.Taformadotykania,pożądana
wpsychodramie,przybieratupostaćaktu
komunikacyjnego,podkreślającegowyjątkowość,
osobliwośćkontaktu.Różnisięonazasadniczooddotyku
grzecznościowo-rytualnegoczyfunkcjonalno-
profesjonalnego,którymaczęstocharakterszablonowy
inietowarzysząmużadneprawdziwezależności
emocjonalne(Nęcki,1996).
Wzaprezentowanymtumodelukomunikowaniasię
niewerbalnegoprzekazbezsłownypotraktowanobardziej
jakoczynnikusprawniającyprzebiegterapiiniżczynnik
diagnostyczny.Nieulegajednakwątpliwości,żetakie
funkcjemożespełniać,gdyżzachowaniejestbogatym
źródłeminformacji.Wyjątkoweznaczenieprzypisujesię
tuwyrazommimicznym,traktującjejakojednoznaczną
prezentacjęstanówemocjonalnych.Sądzisięteż,
żetwarząprzekazujemytreścidotyczące:osobowości,
zainteresowańireagowanianaprzebieginterakcji
(Molcho,2010).Jednakwartośćdiagnostycznawielu
komunikatówpozasłownychjestwątpliwa.Pacjentmoże
bowiemkontrolowaćwiększośćruchówmimicznych,
gestyczypostawęciała,chociażniezawszejest
towpełnimożliwe,gdyżniemożenaprzykładwdużym
stopniupanowaćnadwyrazemswoichoczu,aprawie
wcalenadzmianąwielkościźrenic(ichpowiększaniesię
wynikazpozytywnychemocji,anegatywnepowodująich
zmniejszanie)(Domachowski,1993).Obserwowanietych
zmianmożebyćwięcpewnymkryteriumoceniającym
nastawienia,akceptacjęlubniechęćpacjentówwobec
siebieczyterapeuty.Sporowartościowychinformacji
możnateżuzyskaćprzezanalizęujawnianychprzez
pacjentakomunikatówinterakcyjnych,awięctych,które
dotycząkontaktuwzrokowegoirelacjiprzestrzennych.
Naprzykładustalono,żeistniejezwiązekmiędzyuwagą
akontaktemwzrokowym,łącznieokreślanymianem
uwagiwzrokowej.Typowedlaniejjestutrzymywanie
kontaktuwzrokowegozpartneremrozmowy(tu:
terapeutą,innympacjentem)jakowyrazzainteresowania
