Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.Teoretyczneaspektyprocesukomunikacji
alne.Każdyaktkomunikacyjnyprzebiegawokreślonych
warunkach,czylikontekście,comożeułatwiaćbądźutrud-
niaćprzebiegkomunikowaniasię.Kolejnymielementamipro-
cesuporozumiewaniasięsązakłócenia(szumy),któremają
swojeźródłowotoczeniuzewnętrznym,predyspozycjachpsy-
chicznychorazbłędnymużyciuznakówikodów.Występo-
wanieróżnegorodzajuutrudnieńkomunikacyjnychprowadzi
dopowstaniatzw.lukiinformacyjnejstanowiącejróżnicęmię-
dzytreściąprzekazu,jakąodbiorcachciałbyotrzymać,atą,
którąotrzymuje.Najistotniejszymskładnikiemprocesusku-
tecznegoporozumiewaniasięjestsprzężeniezwrotnebędące
reakcjąodbiorcynaodkodowanykomunikatnadawcy,umoż-
liwiającysprawdzenie,czyprzekazzostałdobrzezrozumiany
iodebrany.K.Weinsteinuważa,żebezsprzężeniazwrotnego
trudnomówićokomunikacjiwogóle,gdyżzracjiswejinten-
cjonalnejnaturyorazcelówwymagaonareakcjiodbiorcy
naprzekazanąinformację11.Imwięcejsprzężeńwinterakcji,
tymefektywniejszekomunikowaniesięludzi.Z.Nęckiuka-
zujeskutekbrakusprzężeniazwrotnegojakosytuacjędialogu,
wktórymkażdyzrozmówcówprowadziwłasnymonolog,
przerywanyodczasudoczasudlaDkurtuazyjnego”udostęp-
nianiaturypartnerowi12.Zatembezkomunikatówzwrotnych
nieistniejekonwersacja,dyrektorrozmawiazesobą,niesłu-
chanauczyciela,awięcodebraniesygnału,odkodowaniego
izinterpretowanieniemamiejsca–komunikacjaurywasię
naetapieprzekazaniasygnału.Komunikujemysięwtedy,gdy
przekazujemyinformacje,sprawdzamy,czydotarły,prosimy
owyjaśnieniaoraznawzajemprzekazujemysobiewłasne
interpretacje13.Informacjetokażdawiadomośćprzekazywana
odbiorcomwróżnysposób.Przepływinformacjiumożliwia
11
K.Weinstein,Komunikowaniesię[w:]D.M.Steward(red.),Praktyka
kierowania,Warszawa1994,s.323–324.
12
Z.Nęcki,Komunikacjamiędzyludzka,Kraków1996,s.143.
13
H.Bieniok,Metodysprawnegozarządzania.Jakzarządzaćwpraktyce,
Warszawa1997,s.221.
19
