Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rysunek1.Jakwyjaśnionowtekście,Newtontraktowałprzestrzeńjako
naczynielubarenę,aczasjakojednostajnyprzepływ.Trudnośćpoleganatym,
żeobatebytysąniewidzialne.Schemattenjestpróbąprzedstawienia
sposobu,wjakimyślałonoprzestrzeniiczasie.Pustabiałaczęśćkartki
stanowidwuwymiarowysubstytutniewidzialnejtrójwymiarowejprzestrzeni,
aefektprzepływuczasuupozorowanyjestprzezzałożenie,żewyzwala
onbłyskiświatławbliskichsobierównychodstępachczasu.Błyskiteoświetlają
obiektywabsolutnejprzestrzeniwodpowiednichmomentachczasuwtakisam
sposób,wjakilampastroboskopowaoświetlaosobytańczącewzaciemnionym
pomieszczeniu.Wtymwygenerowanymkomputerowoperspektywicznym
widokuwierzchołkitrójkątaprzedstawiająpołożeniatrzechpunktów
materialnychpodczasichporuszaniasięwabsolutnejprzestrzeni.Pokazano
tutajtrójkątyutworzoneprzeztepunktywkolejnychmomentach.
WedługNewtonawszystkieciałaporuszająsięwabsolutnej
przestrzenizgodniezokreślonymiprawamiruchu,którerządzą
prędkościąikierunkiemporuszaniasiętychciałwowejprzestrzeni
mierzonymizapomocąabsolutnegoczasu.Prawatemajątaką
właściwość,żejeśliruchyciałsąznanewpewnejchwili,prawa
teopisująrównieżwszystkieprzyszłeruchy.Całąhistorięświata
możnaokreślićzapomocądwóchfotografiiwykonanychwkrótkim
odstępieczasu.(Jeśliwiemy,gdziejakiśobiektsięznajdujewdwóch
bliskichsobiechwilach,możemywyznaczyćjegoprędkość
ikierunek.Tymsamymdwietakiefotografiezawierająwsobie
informacjeoprzyszłości).
