Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WielkiStrażnik.–Jakdługotojeszczemożepotrwać?
–Trudnopowiedzieć...–Inwentaryzatorrozłożyłręce.–Zapewne
niezbytdługo,aleniewiemdokładnie.Takieprzejściowezmęczenie
możesięprzedłużać,możeteżustąpićzupełnienagle,zgodziny
nagodzinę.
–CzymożemyzobaczyćsięzWielkimNadzorcą?–drążyłdalej
Strażnik.
–Obawiamsię,żebyłobytoniewskazane–odpowiedział
Inwentaryzator.–WielkiNadzorcawyraźniezażyczyłsobie,żebynikt
munieprzeszkadzał.Jasamrównieżzaglądamdoniegoniezwykle
rzadko.Właściwietylkorazdziennie,żebyprzynieśćmujegodzienną
racjężywnościową.
–Czylichcepan,panieWielkiInwentaryzatorze,abyśmywierzyli
panunasłowo–stwierdziłStrażnik.–Mamyuwierzyć,żeniktoprócz
pana,panieWielkiInwentaryzatorze,niemożeodwiedzićWielkiego
Nadzorcy?
–Cóż,takiebyłowyraźneżyczenieWielkiegoNadzorcy.
–Inwentaryzatorwytrzymałwnikliwespojrzeniekolegi.–Niewiem,
czymbyłapodyktowanataprośba,alejeślimatopomócWielkiemu
Nadzorcywyzdrowieć,tojajestemgotowysiędoniejzastosować.
Iwcaleniemusząmikoledzywierzyćnasłowo,proszęsięspytaćtutaj
kolegiWielkiegoRachmistrza,którypierwszyznalazłWielkiego
Nadzorcęniedysponowanegoiktóryzapewnepotwierdziwszystkoto,
copowiedziałem.
–Tak,tak–gorącoprzytaknąłWielkiRachmistrz.–Potwierdzam,
wszystkopotwierdzam!
–Codokładniepanpotwierdza?–WielkiStrażnikniespodziewanie
łypnąłgroźnienaWielkiegoRachmistrza.
–Copotwierdzam?–spytałniepewniezapytanyispojrzał
naInwentaryzatora,jakbyprosiłgooratunek.–Jak
tocopotwierdzam?Nowszystkopotwierdzam.
–Wszystko,czylico,proszępana,panieWielkiRachmistrzu?
–kontynuowałStrażnik.
