Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
muzycznego,pozostawiającnietylkoinspirującąmuzykę,alerównież
niewykorzystanyprowiant.ChenYonglongnatomiastokazywał
midużątroskę,acowięcej,gdypojawiałsięwokolicach
Kocapongane,zawszepodrzucałmijakieśPadrare[4].Podziękowania
składamtakżemistrzyniceramiki,paniChenShuhui,którapodczas
mojejwizytyzdwójkądzieciwJaskiniNietoperzynaprowadziłanas
nawła​ściwądrogę.
Nakoniecmuszęwspomniećospotkaniu,którestałosiędlamnie
impulsemdonapisaniaczegośnatematnaszejwioski–chodzi
mianowicieospotkaniezpaniąZhengYawenzNarodowegoMuzeum
LiteraturywTainanie.Towłaśnieonanajmocniejzachęciłamnie
izainspirowaładochwyceniazapióro.Agdyprzebywając
wrodzinnychstronach,wstarymKocapongane,popadałemwniejakie
rozleniwienie,wówczaswidzącletniesłońcewolnochylącesię
kuzachodniemuhoryzontowi–henpozatainańskimportemXingda
–przypominałemjąsobiezaraziogarniałomniestrasznepoczucie
wstydu.„PrześlicznaDuliipy[5]!”–mówiłemwtedywmyślach–„na
pewnodo​cią​gnętępracędokońca”.
18maja2014,Ri​nari