Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Mimotopomyślałem,żenakreślęprzynajmniejpewienzarys,nie
muszęodrazuwchodzićwszczegóły.„Ale”uznałem„takczy
inaczejmuszędołożyćstarań,abywszystkosięzgadzało”.
Dopierowczasachwspółczesnychzpierwszympojawieniemsię
cywilizacji,którąprzynieśliwgóryjapońscykolonizatorzy,ipotem,
gdynastałyrządyRepublikiChińskiejsytuacjaniecosięrozjaśnia.
Żyjejeszczestarepokoleniepamiętającetamteczasy,dlategonie
brakujenaminformacjinatentemat.Kiedynaszludprzeniósłsię
doTulalkelhe,zacząłemmyślećotym,żebyjakośpowolutkuwszystko
tosobiespisać,idopierogdyksiążkabędziegotowa,pokazać
pobratymcom.
Niemogłemjednakprzypuszczać,żeniecałetrzydzieścilat
porelokacji,wroku2007,dojdziedotakogromnejkatastrofy
naturalnej.UderzenietajfunuSepatzniszczyłonasząwioskęizmusiło
nasdopogodzeniasięzfaktem,żenaszedziejenatymobszarze
dobiegłykońca.
Kiedyhelikopteryratowniczeunosiłynaszrodzinnychstronponad
górskimiprzełęczamiostatniąliniąobronyoddzielającąnas
odRówninyPingtunguogarnęłomniedojmującewrażenie,żeteraz
jużnaprawdęopuściliśmyopiekuńczeramionaprzodków.Iwłaśnie
owowewnętrznepoczuciebezradności,żaluiutratydomu,którego
absolutnieniechcieliśmyporzucać,skłoniłomniedotego,
bydospisanychwcześniejdziejówpośpieszniedopisaćhistorię
ostatnichtrzechdekad,czyliokresuspędzonegowTulalkelhe
porelokacjizKocapongane.Gdyjużbezpiecznieulokowanonas
wośrodkudlauchodźców,popoczątkowymokresiezamętu
skupiliśmysięnajednejkwestiiznalezieniuodpowiedzinapytanie:
„Dokądsięterazudamy?”.Iwtedynadszedłrok2009,aznim
uderzenietajfunuMorakot.TymrazemnaszostatnidomwTulalkelhe
zostałdoszczętniezalanyijużnazawszezmiecionyzpowierzchni
ziemi.
Podobnylosspotkałnietylkonas,Kocaponganów,aletakżeinne
wioskiwgminieWutai:
wKudrengere[8],Karamudise[9],Kinulane[10]iAdiry[11]obluzował