Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Pellipokazuje,żepublikacjatajestrównieżzapisem
powojennychurazówLemkinaiświadectwemjego
antypatiiwśrodowiskuprawniczym.Równiezaskakuje
pominięcieRosenberga,znanegonowojorskiegoprawnika
iuznanegomalarza,dysponującegoświetnymi
kontaktami,bezktóregozaangażowaniaLemkinowi
trudnobyłobyosiągnąćsukces11.
SkoroopowieśćLemkinaniejestwiarygodnymzapisem
jegohistorii,konieczneokazałosięprzyjęcieodmiennej
metodologiiniżprzytworzeniutradycyjnejbiografii.
Niemożliwebyłowmiarępełnezrekonstruowanie
pierwszychdekadżyciaLemkina,należałozatempodjąć
próbęzrozumieniaichprzezopismiejsc,wktórych
dorastał,lokalnychspołeczności,któregootaczały,
procesówikonfliktów,którychbyłświadkiem,ludzi
zktórymiprywatnieizawodowosięspotykał.Towłaśnie
teaspektytworząwspomnianewtytulekrajobrazy,
wktórychstarałemsięosadzićjegoosobę,zrozumieć,jak
sięwnichodnajdywał.Natematlatpóźniejszych,tych
spędzonychnaemigracji,powstałyostatnioopracowania,
któreumożliwiajądobreodtworzeniewydarzeń12.Sąone
takpogłębione–jakchoćbyksiążkaJohnaCoopera–
żewopisietychlatzdecydowałemsięskoncentrować
tylkonawybranychaspektach,którewmoich
rozważaniachuznałemzaszczególnieistotne.
Niejesttaksiążkaanaliząprawniczą,chociaż
doaspektówprawnych–cozrozumiałe–takżesię
odwołuję.Wydajesięprzytym,żeowekwestieprawne
wpolskiejliteraturzeprzedmiotuopisanesąlepiej
iszerzejniżLemkinowskakoncepcjagenocydówjako
procesuspołeczno-politycznego.Niejesttakżepracą
wchodzącąwzakresstudiównadgenocydami,które
wostatnichdekadachprzeżywająrozkwit,stądczytelnik
nieznajdziewniejodwołańdodziełwieluklasykówtego
obszarubadań.Nadmieniamtakże,żebędęużywać
terminu„genocyd”,aniejegoczęściejstosowanego
polskiegotłumaczenia„ludobójstwo”.Wynika
tozprzekonania,żepolskiesłowojestdlazwykłego
odbiorcymylące,gdyżsilniekojarzysięzmasowym
