Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
domojejalkowy?
–Chybadobrzewiesz,dlaczegotozrobiłam.
Ramzeszamilkłnachwilę.Miałjużdośćrozmowyzmamą.
–Możeszodejść.
Kijabezsłowaukłoniłasięceremonialnieiwyszła.
–Niemartwsię,matko.Egiptbędziemiałkrólową–powiedziałpo
cichudosiebieRamzes.
TymczasemAnchesasiedziaławswojejkomnacieispożywałaśniada-
nie.NagleweszłaMaket.
–Pani,przyniosłamcisokzowoców–powiedziałasłużąca.
–Dziękuję–odezwałasięAnchesa.–Zanimpójdziesz,dowiedzsię,czy
tagłupiaGreczynkaprzyjdziedziśwnocydoRamzesa.
–Pocochcesztowiedzieć,pani?–spytałazezdziwieniemsłużąca.
–Rób,cokażęiniezadawajpytań!
Irinazostaławezwanadokomnatykrólowejmatki.Dziewczynajak
zwykleukłoniłasięceremonialnieprzedKiją.
–Pani,wzywałaśmnie?–zapytałaGreczynka.
–Tak,wzywałam–odpowiedziałaKija.–Podczas…Gdycięniebyło
wpałacu...Ramzesznówchciałciędosiebiewziąć.Pójdzieszdoniego
tejnocy.
Gdytylkotousłyszała,ogarnęłojąszczęście.Niedałaradypowstrzy-
maćuśmiechu.„ZnówspotkamsięzRamzesem.Cudownie!Tęskniłam
zanim”.
–Jaksobieżyczysz,pani–powiedziałasłużalczo.
–Tylkoniestresujsię,będziedobrze.Jużrazbyłaśumojegosynaiztego
comówiłaś,niebyłotakźle,prawda?
–Niemiałamsięnacoposkarżyć–odpowiedziała.Spuściłagłowę,
54
