Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
choćzarazemponadtęostatniąniewykracza.Plagajestwytworem
natury,podobniejakcudownedziełaWenus,anawetsama
możliwośćjejrozumienia.Wydajesięmałoprawdopodobne,
byfilozofiadysponowałaremediumnabezradnośćikrzywdęludzi
dotkniętychprzezzdarzeniapodobnedozarazy.Ukazującwpełni
naturęrzeczy,filozofianiejestpoprostu„słodkimukojeniem”(V,
21).MimotoruchodWenuskunaturze,zarazemniszczycielski
itwórczy,stanowidrogękugórze.
FUNKCJAPOEZJILUKRECJUSZA(I,926–50ORAZIV,1–25)
Ruchodfałszudoprawdyniejestpoprostuprzejściemodskrajnej
ciemnościilękudoniczymniezmąconegoszczęściaijasności.
Przeciwnie,wpierwszejchwiliprawdawydajesięokropna
iprzygnębiająca.Przezwyciężeniepierwszegowrażenia,jakie
sprawiawidokprawdy,wymagaszczególnegowysiłku.Jestonpoza
zasięgiemfilozofii,aleniepoezji.PoetaLukrecjuszidziewślady
filozofaEpikura,jestjegouczniem.Należy,bytakrzec,dosłabszego
iniższegogatunkuniżnauczycielczystejprawdy[11].Jednakwłaśnie
ztegopowodupoetamożezrobićcoś,doczegoniejestzdolny
filozof.
PoezjaLukrecjuszawprowadzacieplejszetonywmętneiponure
odkryciaGreków,awięcfilozofów[12].Kontrastmiędzyradościami
życiaopiewanyminapoczątkuaprzykrymiprzygnębiającym
nastrojemzakończenia–stanowiącynaszymzdaniemwskazówkę
natematczekającejczytelnikadrogi–ukazujezarazemdobitnie
charakterpoezjiLukrecjusza.
Poetamówionimnajwyraźniejwdwudziestupięciuwersach
poprzedzającychbezpośredniofragmentonieskończoności.Powtarza
jezniewielkimimodyfikacjaminapoczątkuksięgiIV–poświęconej
temu,comożnanazwaćaktamiumysłubądźduszy.Słyszymy
wnich,żetematpodjętyprzezLukrecjuszajestmroczny,alejego
poematcechujejasność.Przedstawionawnimnaukawydajesię
przygnębiającaosobom,któreniedostateczniejąpoznały,większość
zaśuciekaodniejzprzerażeniem.Dlategopoetawykłada
jąsubtelnymwierszem,nadającteoriinutkęsłodyczypochodzącej
