Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
HUO:Todosyćparadoksalneprzedsięwzięcie–pokazaćsamą
ilość,nieograniczającjej.
WH:Tak,dlategorozmawiamyowykorzystaniuobuczęści
muzeum,zarównotejprzyPiątejAlei,jakitejwSoHo.Ten
pomysłdomnietrafia.
HUO:Popoprzedniejkuratorowanejprzezpanaretrospektywie
Rauschenbergaw1976trafiłonjakojedenzpierwszychartystów
naokładkę„TheNewYorkTimes".
WH:Tak.
HUO:Toprowadzimniedokoncepcji,którąnazywam
„dwunożną".Wystawazjednejstronycieszyłasięogromnym
uznaniemzestronyspecjalistów,zdrugiej–wylądowała
naokładce„Time’a"–jednąnogąstałanapoluspecjalizacji,
drugązdobyłazainteresowaniepopularnychmediów.
WH:Dosyćprędkozdałemsobiesprawę,żeniemogę
funkcjonowaćtylkonajednympolu.Toniejestewidentne
wwywiadzieCalvinaTomkinsa[w„NewYorkerze"],alejeszcze
kiedystudiowałemwKalifornii,miałemtęniewielkągalerię
–SyndellStudio,któradziałałatrochęjaklaboratorium.Nie
martwiłemsię,żeprzychodzitylkokilkaosób,jeślichociażdwie
czytrzynaprawdębyłyzainteresowane.Poznałemwtensposób
wielufascynującychludzi.PrzezcałyczasistnieniaSyndell
