Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zmarłegonawigatora.GildiaKosmicznajestważnympartneremrodu
Corrinówwsprawachhandlowych,wojskowychiwieluinnych.
WimieniuImperiumprzekazujemywyrazynajgłębszejwdzięczności
zadługielatajegosłużby.—Skłoniłlekkogłowę,byokazać
szacunekdlaGildii,chociażIrulanawiedziała,żejesttowbrewjego
dumnejnaturze.
Opuściłmównicęiobajmężczyźniwrócilinaswojemiejsca.
Naplacuzgromadzeńrozgorzałafeeriaróżnobarwnychświateł,
jakbywWyroczniCzasuzaświtałajutrzenka.Kulauniosłasię
zpostumentujaknasilnikachdryfowych.Jejwnętrzerozświetliłosię
wszystkimikoloramitęczyiIrulanauśmiechnęłasięzzachwytem.
Następniepotężnąkolumnęwypełniłpomarańczowyblaskiwtedy
okazałosię,żetaknaprawdęjestonazbiornikiemgazu.Unosiłasię
wnimnieruchomo,poddającsięjedynienaturalnemuwirowaniu
gazowejchmury,zniekształconapostać.Górakulipociemniałaioczy
wszystkichskupiłysięnazbiornikuznawigatorem.
Wewnątrzkłębiłysięhipnotyzująceobłokiimigotałyświatła.
Zdawałosię,żemartwaistota—rażącozdeformowana—poruszyła
się,jakbyzapaliłasięwniejostatniaiskierkażycia,nimwreszcie
zgasła.
Wpowietrzuwokółzbiornikawyświetlonoserięogromnych
hologramówprzedstawiającychwydarzeniazżyciazmarłego.
Najpierwpojawiłsięjakozwyczajnedzieckoimłodzieniecwubraniu,
którewiekitemuwyszłozmody.Późniejukazałasięjego
zniekształconapostaćwzbiorniku,apotemogromnyliniowiec
odlatującyzorbityWęzławgłąbkosmosu.
Zinstrumentóworkiestrypopłynęłytonymuzykiżałobnej,
przejmującejmelodiiowolnym,regularnymrytmie.
UnoszącasięnadogromnymplacemWyroczniaCzasupojaśniała,
natomiasttrumiennyzbiornikpociemniał,kryjączawieszonąwnim
postać.Buchającezkulirozbłyskirozświetliłycałąprzestrzeń.
Rozległsięniesamowitybezpłciowygłos,któremutowarzyszyło
pulsowaniekuli.Potemotoczyłyjąmieniącesięefemerycznekształty
iWyroczniaprzemówiła:
—Posłuchajciemoichsłów.Ciałonaszegobłogosławionego
nawigatorapowrócidoźródłaprzyprawy.
