Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
solenizantkę?–zapytał,ajazcałychsiłpróbowałamzachować
powagę.
–Znamją.
–Wtakimrazieto,cocizarazpowiem,musizostaćmiędzynami
–mówiłztajemniczymuśmiechem.Przybliżyłsiędomnieisięgnął
pokieliszek,nibyprzezprzypadekdotykającmojegoprzedramienia.
–Możeszmizaufać–przygryzłamdelikatniewargę,żebynie
zacząćsięśmiać.
–Niedość,żejestembezzaproszenia,kolegazabrałmnie
natrzeciego,tojeszczeniekupiłemżadnegoprezentu.Słyszałem
oliście.Tojakaśnowojorskafanaberia,żebydawaćgościomlistę
prezentów?Urodzinytoniewesele!
–Możelubidostawaćto,cojejsięprzyda,inierobićsobie
problemówzezwrotamilubwymianami–rzuciłamniecozirytowana
jegouwagą.
–Myślę,żetosnobkaityle.
Zakrztusiłamsię.
–Wszystkowporządku?–zapytałzprzejęciem.
–Ajeślimożnaspytać,todlaczegonicniekupiłeś,skoro
dostałeślistę?Onamożejestsnobką,aletywychodzisznasknerę
–dopiekłammu,trzepoczącprzytymniewinnierzęsami.
–Lubiędawaćprezenty…
–Awięcwczymproblem?
–Nielubię,jakktośichpomnieoczekuje.
–Ajednakprzyszedłeś…
–Itrochężałuję,boimprezabardzodrętwa.
Musiałamodkaszlnąć,żebyniewybuchnąćśmiechem.
–Szczerzetospodziewałemsięwiększychatrakcji.Jest
tubardzosztywno,niesądzisz?
Rozejrzałamsięifaktyczniewszyscyprzynudzali.Zjednejstrony
naburmuszone,nabitebotoksemcycatelaskibeziskrywoku,
zaczepianeprzeznapalonychwapniaków,marzącetylkootym,żeby
przeleciałjewkońcujakiśmłodyprzystojniak.Zdrugiejwarci
grzechumężczyźni,zbytzajęciuciekaniemodzrzędliwychżon,
poszukiwaliszczęściauprzystojnychkelnerów.Aztrzeciej
„parasole”dyskutującykolejnąjużgodzinęointeresach.Wco
najlepiejzainwestowaćnarynkuicozrobić,bywydymać
konkurencję,aniezostaćwydymanym.Choćpatrzącnaniektórych,
zdałamsobiesprawę,żeniejedenwolałbytodrugie.Mójwzrok
zatoczyłkrągizpowrotemzatrzymałsięnaniebieskichoczach
