Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
Przestrzeńwgeografiihumanistycznej
Truizmemjeststwierdzenie,żeśrodowiskoczłowiekamazarówno
strukturęczasową(historia),jakiprzestrzenną(geografia).Działania
ludzkiesąosadzonewotaczającymgośrodowisku,awiększośćtych
działańzawierawsobieaspektprzestrzenny.Czasiprzestrzeńnależą
dopodstawowychwyznacznikówludzkiejegzystencji,sąfenomenami,
którezamykająwsobiecałąrzeczywistość.Jaksięuznaje,niemożna
pojącżadnejrzeczyinaczej,jaktylkowwarunkachprzestrzeniicza-
su,gdyżumiejscowieniewprzestrzeniiczasiewdecydującymstopniu
kształtujesytuacjężyciowączłowieka.Nicnaświecieniemożeprzekro-
czyćswychwymiarów,awymiarytesąograniczeniamiprzestrzenny-
miiczasowymi[Jędrzejczak2001:94].Czasiprzestrzeńniesąjednak
niezmienne,trwałe.Sątowielkościdynamiczne.Nietylkowpływają
nawszystkiezdarzeniawewszechświecie,aleteżzależąodnich.Jak
twierdząwspółcześnifizycy,rozpatrywaniezdarzeńwewszechświe-
ciezpominięciemczasuiprzestrzeniniemasensu,alebezsensowne
jestrównieżmówienieoczasieiprzestrzenipozawszechświatem[por.
Hawking1996:44].
Przestrzeńobokczasujestnajbardziejuniwersalnymwymiaremludz-
kiegożycia.Otoczenieczłowiekajestjegośrodowiskiemnnaturalnym”
przezfaktobcowaniaznimodurodzenia.Jesttymskładnikiemświa-
ta,zktórymstykamysięnacodzień,amiejsca,wktórychprzebywamy,
stanowiąważnyelementwświeciecodziennychprzeżyć.Przestrzeństa-
nowinieodłącznykontekstnaszejaktywnościspołecznej.Jestobszarem,
naktórymnastępujerozwójosoby,urzeczywistnieniejejpodmiotowości,
kształtowaniejejautonomii;jestmiejscemdoświadczaniaiprzeżywa-
niaosobowejtożsamości[Rembowska2005:110].Niesposóbżyćpoza
przestrzenią,niedasięoddzielićludzkiegożyciaispołecznychzachowań
11
