Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1.Obrazciałaudziecizdysfunkcjąnarząduruchu
15
wzmożonylękprzedzabiegamioperacyjnymiorazichrezultatami(Arusztowicz,
Bąkowski,2001).
Potrzebabezpieczeństwajestzwiązanatakżezunikaniempotencjalnej
negatywnejocenyzestronyinnychosób.Dzieciniepełnosprawnemają
świadomość,żeichwyglądróżnisięodpowierzchownościzdrowychdzieci,
aichmożliwościradzeniasobieznaczniemniejsze(Arusztowicz,Bąkowski,
2001).JakutrzymujeSoroka-Fedorczuk(2004),podczaszabawyzesprawnymi
ruchoworówieśnikamidzieckozdysfunkcjąnarząduruchudoznajeswojejod-
mienności.Nieudanedziałaniaiporażkimogąpowodowaćodczuwaniewstydu,
zakłopotaniaiupokorzenia.
Soroka-Fedorczuk(2004)podkreślawpływspołecznegospostrzegania
niepełnosprawnościnafunkcjonowaniedzieckawśrodowisku.Biorącpod
uwagęczęstooceniającyaspektspostrzeganianiepełnosprawnościprzezinnych,
dzieckomożedoświadczaćpoczuciawłasnejodmiennościwsposóbnegatywny.
ZdaniemArusztowicziBąkowskiego(2001),dziecizdysfunkcjąnarząduruchu
nieświadomiedążądotego,bytraktowanojenarównizesprawnymiruchowo
rówieśnikami.Ponadto,unikanieurazupsychicznegowyrażasięwnadmiernej
wrażliwościnaopiniępublicznąispołeczną,jakrównieżwpostawieuprzejmej
ipełnejrespektu.Wedługtychautorów,takiezachowaniemanaceluuniknięcie
pogardy,szyderstwalubośmieszeniazestronyinnychosób.Bardzoczęsto
dzieciniepełnosprawnecechujepodejrzliwośćiwrogośćwstosunkudoinnych
ludzi,atakżepróbyunikaniasytuacjiocenypoprzezizolacjęodzdrowych
rówieśników(Arusztowicz,Bąkowski,2001).
Różnestrategieobronneprzyjmowaneprzezdziecidlaochronyprzed
napływemnegatywnychuczućpozwalająnaswoistemanipulowanieprzykroś-
cią,takbyprzestałaonaboleć(Sękowska,2001),lecznieusuwająjejz
·ródła.
Wprocesieregulacjiemocjidzieckaważnajestempatycznaobecnośćjego
opiekuna(Schier,2005).Dostępnośćpsychicznamatkidajedzieckumożliwość
doświadczaniasiebieipoczucieistnienia,atymsamymwyrażaniawszelkich
emocji,równieżtych,którychdzieckoniejestwstaniesamodzielnie
przetworzyć(Zalewska,1998).
Potrzebasamorealizacjiprzejawiasięwdążeniudorozwojuwłasnego
potencjałuimożliwości.Udzieckaniepełnosprawnegotapotrzebajestsilnie
rozwinięta.Dążyonodouzyskaniadobrychwynikówwnauce,chcebyć
grzeczneiposłuszne,chcebyćchwalone.Poprzezwykorzystaniemożliwości
intelektualnychstarasiękompensowaćswojedeficytyfizyczne(Arusztowicz,
Bąkowski,2001).Jednymzprzejawówkompensacjijestucieczkawfantazję
izaspokojeniewmarzeniachtychpotrzeb,któreniemogąbyćrealizowane
wrzeczywistości(Sękowska,2001).
Wieledzieciniepełnosprawnychdoświadczauczuciasamotności.Jakwska-
zująwynikibadańArusztowicziBąkowskiego(2001),dzieciniepełnosprawne