Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
otrzymałoodnaszychlekarzyrodzinnychskierowania
dopsychiatrylubpsychologa.Musiszichpoznać.
Saradomyśliłasię,żeLeszekmanamyślikolegów
zpracy.
–Zprzyjemnością.
–Słyszałem,żeremontujeszdom.Kiedysię
wprowadzisz?
–Mamnadzieję,żenaprzełomiemajaiczerwca.Jeśli
wizytyzacznąsięszybciej,adombędzieniegotowy,
zamieszkamuciotki.
–Pochodziszstąd?
–Tak,mamturodzinę.Toznaczy,wtychokolicach.
Brzeziny,Podlas,Hajnówka,Lipiny.
–PowrótzLublinadoBrzezin.Noproszę,proszę.
–Wiem,wszyscyuważają,żetoszalone.–Sara
zaśmiałasięlekko.Zaczynałaczućsięzmęczonareakcją
innychludzinawiadomośćoswojejdecyzji–każda
wyglądałataksamo:wielkieoczyigłupawyuśmiech.
–Trochę–przyznałszczerzeLeszek.–Alenapewno
tujestczystszepowietrze.
Jakbyniebyłoinnychargumentówprzemawiających
zaprzeprowadzkązmiastanawieś.
–Otak.
„Aletoniepowietrzemnietuściągnęło,tylko
przeszłość”.Tegojednakniepowiedziałanagłos.
***
2019
–Apamiętacietenfestyn?
–Jakmogłabymzapomnieć,kobieto!Wygrałamnanim
teniebieskiekorale.
