Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZDZIAŁI
POJĘCIE,ŹRÓDŁAORAZMECHANIZMYREDUKUJĄCE
LĘKMENADŻERÓWWPOLSCEIWCHINACH
1010Człowiekjakopodmiotodczuwanegolęku
wkulturachzachodniejichińskiej
Angielskiesłowooznaczającelęk–anxiety–ijegoeuropejskieodpo-
wiedniki(angoisse,angoscia,Angst)wywodząsięzłacińskiegosłowaanxie-
tas,którezkoleipochodziodstarogreckiegoangh.Słowoanghczęstobyło
takżeużywaneprzezGrekówwznaczeniunobarczony”lubnzatroskany”
,
początkowobyłostosowanewodniesieniudoodczućcielesnych,takichjak
napięcie,ucisklubdyskomfort.PodobniewChinach患(huan)znaczylękać
się,alerównieżbyćzatroskanym,byćwniebezpieczeństwie,cierpieć.
Zasadniczowszerokiejdefinicjilękuwiększośćbadaczyjestzgodnych,
żelękjestgrupąreakcjiemocjonalnychwyzwalanychprzezbodźcedziała-
jącebądźzzewnątrz,bądźzwewnątrzorganizmu.Lękopisujestanoczeki-
wanianazagrożenie,przygotowanienanieorazobawianiasięgo,mimoże
konkretneźródłozagrożeniamożebyćnieznane.JakpisałPlaton,lękjest
oczekiwaniemzła,strachzkoleiwymagajasnookreślonegoobiektu,którego
możnasiębać1.
Słowolękwjęzykuchińskimskładasięzdwóchznaków害怕(haipa).
Drugiznakodnosisiędobojaźni,natomiastpierwszymożnaprzetłumaczyć
jakozłolubdiabeł.Freud,podobniejakstarożytniGrecy,odróżniałAngst
(lęk)odFurcht(strach).Lęk,jakstwierdzał,odnosisiędostanuijestnie-
zależnyodobiektu,którygowywołuje,podczasgdystrachprzyciągauwagę
właśniedoobiektu2.Freudumieściłlękwcentrumswojejpsychoanalitycz-
nejteoriizaburzeńpsychicznych.Wedługniegolękjestźródłemwiększości,
1S.Freud,Pozazasadąprzyjemności,PWN,Warszawa2005,s.146-152.
2R.C.Bolles,M.S.Fanslow,Aperceptual–defensive–recuperativeModelofFearandPain,
nBehavioralandBrainSciences”
,3,s.291-323,Cambridge1980.
