Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
TomaszNowak
Opozycja„człowiek(umysł)–
maszyna(komputer)”wjęzyku
Głosjęzykoznawczywdyskusji
nadsztucznąinteligencją
Przedmiot,aspekt,cel,metoda
Przedmiotmoichrozważańwartykulestanowi,najogólniejrzeczujmu-
jąc,zagadnieniesystemowejitekstowejłączliwościleksemukomputer.
Aspektprzedmiotu,jakiuwzględniam,macharaktermikrolingwistycz-
ny:systemowyisemantyczny,aprzytym:synchronicznyilokalny.Ściślej
rzeczbiorąc,worbiciemoichzainteresowańsytuująsięwybranewspół-
czesnepolskieczasownikiepistemiczneczynnościmentalnych(azwłasz-
czaichcechysemantyczno-gramatyczne,wtymselekcyjneitematyczne)
wrelacjidoleksemukomputer.Cel,jakisobiestawiam,mazkoleicha-
raktermakrolingwistyczny:filozoficzno-językowy,iwgruncierzeczy
sprowadzasiędopróbywykazania,którestanowiskawkwestiifilozofii
(ontologiiiepistemologii)umysłusąwświetleargumentówjęzykowych
zasadne,aktóre-niedoutrzymania.Niniejszarozprawkasytuujesię
zatemwnurcie,którymożnaokreślić:Ulingwistyka-filozofii”.Metoda,
jakąsięposiłkuję,macharakterlingwocentryczny(strukturalno-logicz-
ny):przyjmuję,żejęzykjesttym,cowspólnejegoużytkownikom(Heraklit
zEfezu),cowyznaczagraniceichświata(L.Witgenstein)i,stojącnastra-
żyprawdy(A.Bogusławski),nigdyniewprowadzawbłąd(F
.deSaussure).
Wjęzykubędęzatemposzukiwałrozwiązańnurtującychmnieproblemów.
Oilemiwiadomo,podejmowaneprzezemniezagadnienianiedoczeka-
łysiędotądzdyscyplinowanejrefleksjiwperspektywiejęzykoznawczej.
10Opozycja„człowiek(umysł)–maszyna(komputer)”wjęzyku
Wtytuleartykułuzostajeprzywołana(iodrazuusytuowananapłasz-
czyźniejęzyka)opozycjaUczłowiek-maszyna”.Wkolejnychakapitach
spróbujęnieconaświetlićpostawionywnagłówkuproblem.Człowiek,co
powszechniewiadomo,poznajeotaczającągorzeczywistośćdziękiwro-
