Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
doniegoszef.Niewiadomo,czyzpełnymwyrozumiałości
uśmiechem,czyzeszczyptądrwiny.
Natablicystojącejnaprzeciwkodługiegostołuwidniało
pełnozapiskówikartekprzyczepionychmagnesami.
Wszyscymieliprzedsobąstosikipapieru,awrękach
obracalidługopisy.
–Poprosiłemwas,abyścieprzygotowaliswoje
pomysływzwiązkuzkolejnymprojektem–odezwałsię
prowadzącypochwiliciszy.
Dałosięzauważyćogólnązgodęwpostaci
potakującychgłów.Przemawiającypostanowiłprzerwać
toporuszenie,choćbyłzadowolonyzmobilizacji
pracowników.
–Ktochciałbypierwszyprzedstawićwłasną
koncepcję?–Mężczyznarozejrzałsięposali.Widziałtylko
uciekającespojrzenia,którepróbowałyprzyjąćwyraz
pełnegozamyśleniawintensywnymprzeglądaniu
arkuszy.„Chybatrzebadziałaćjakwprzypadkupomocy
poszkodowanemu”–pomyślał.–„Jeśliniezwróciszsię
dokonkretnejosoby,toprawdopodobnieniktdociebie
niepodejdzie”.
–Harry–wskazałrękąnazgarbionegomężczyznę,
którynajbardziejomijałjegowzrok–zaprezentujnam,
proszę,coprzygotowałeś.
–Ja…–zaczął,wstającpowoli.–Pomyślałem,żeklient
zwróciłbyuwagęnażywekolory…Możemusztardowy
alboczerwony?Niktnieprzeszedłbyoboktakiegosalonu
obojętnie.
–Zpewnością–szepnąłledwiesłyszalnieArthur.
